Programma

Aan de hand van het bekostigingskader geestelijke gezondheidszorg (ggz) bespreken David Veenhof en Stijn van Geleuken (directie Regulering NZa, unit ggz) de laatste stand van zaken rondom registratie van zorg in de ggz. Daarnaast komt middels diverse ggz casuïstiek de mogelijkheid van registratie van zorg door de VS aan bod.

Bovenstaand wordt besproken in het perspectief van toekomstbestendige zorg en de pijlers van Passende Zorg.

1. David Veenhof is jurist en projectleider zorgprestatiemodel (sinds 2022 de bekostiging in de ggz en fz). Tijdens het ontwerp van het zorgprestatiemodel nam hij deel aan het programmateam zorgprestatiemodel waarin alle partijen samenwerkten en aan de werkgroep beroepen waarin de veldnorm beroepen is gemaakt. David werkt sinds 2019 bij de Nederlandse Zorgautoriteit en daarvoor in andere beleidsfuncties voor de zorg, zoals het BIG-register en het ministerie van VWS.
2. Stijn van Geleuken is projectleider van het Kostprijsonderzoekteam dat in 2026 tot nieuwe tarieven gaat leiden. Sinds 2021 werkt hij bij de NZa. Daarvoor werkte hij tien jaar bij verschillende GGZ-aanbieders als bestuurssecretaris en zorgverkoper. Ook vertegenwoordigde hij de brancheorganisatie MEER-GGZ. Voor die tijd werkte hij tien als jaar als zorginkoper bij een zorgverzekeraar en onderhield daar de contacten met de vrijgevestigden in de GGZ.

De deelnemer:

1. heeft door deze sessie kennis opgedaan van het bekostigingskader ggz
2. is door deze sessie op de hoogte van de laatste stand van zaken rondom het zorgprestatiemodel
3. is door deze sessie op de hoogte van de mogelijkheden van registratie van zorg door de VS

“Daar sta je dan, met je ongeruste ouders voor de inschrijfbalie van de spoedeisende hulp (SEH). Je was op een verjaardag en toen je als verassing voor oma thee wilde inschenken, viel het kokendhete water over je heen. Iedereen op de verjaardag was in paniek en je ouders hebben je snel in de auto gezet naar de SEH. Het doet zo veel pijn en je moeder kan niet meer stoppen met huilen.

 Je moet nog een paar keer terugkomen om de wond te laten verzorgen. Elke keer als ze dat doen lijkt de pijn onhoudbaar, je wordt er steeds angstiger van en de behandeling verloopt steeds moeizamer. Mama moet ook elke keer huilen als je terugkomt bij de verpleegkundige. En nog weken later, elke keer als je langs het ziekenhuis rijdt, raak je in paniek, bang om weer terug te moeten.”

 Dagelijks gaan de deuren van de ziekenhuizen, consultatiebureaus en huisartsen open voor onze jongste patiëntjes. Ze presenteren zich met traumatisch letsel, komen op controle of met een andere klacht.

 Welk perspectief hebben we deze kinderen te bieden? Wat is onze rol als verpleegkundig specialist hierin? Kunnen we zorgen dat we vanaf het allereerste contact perspectief geven op een veilig en duidelijke behandeling? Op maat gemaakt voor deze patiënt in deze situatie? Zodat we medisch trauma en zorgmijding voorkomen, nu en in de toekomst. Dat we zorgen dat het bezoek aan de zorgverlener in het teken staat van hun perspectief, en niet dat van onze procedures en protocollen? En hoe gaan we om met het perspectief van de getraumatiseerde ouder?

 In deze sessie nemen we je mee in de casus van Max, die alleen maar thee wilde inschenken voor zijn oma. We geven je tips en tricks, handvaten hoe om te gaan met de jongste patiënten. Want hoe pas je je aan, aan de ontwikkelingsleeftijd en belevingswereld van het kind? En wat weten we eigenlijk van het perspectief op gezondheid en herstel na medisch trauma? We delen ervaringen over manieren om angst en pijn te reduceren. Zowel farmacologisch als non-farmacologisch. Niet alleen op de rustigste momenten van de dag, maar ook in alle hectiek op de drukste spoedeisende hulp van Nederland. Want bij dat eerste contact en alle keren die volgen, kun jij als verpleegkundig specialist het verschil maken. Laat je inspireren om de zorg voor de meest kwetsbare patiënten te veranderen.

 Reductie angst en pijn bij onze jongste patiënten. We zorgen dat het perspectief van het kind op nummer 1 staat, in tegenstelling tot procedures en protocollen.

De deelnemer krijgt:

1. Inzicht in non-farmacologische en farmacologische technieken om aan angst en pijnreductie te doen (niet alleen voor kinderen maar ook voor volwassenen)
2. Tips en trics om deze technieken in te zetten, zowel op rustige als hecktische momenten
3. Duiding bij de negatieve effecten op latere termijn als het tijdens de kinderleeftijd al een traumatische ervaring wordt opgelopen

Seks en intimiteit is alleen voor jonge, gezonde en mooie personen, volgens veel mensen. Dit is een perspectief wat wij graag zouden willen veranderen.

Seksualiteit en intimiteit is zeer belangrijk voor mensen omdat het de kwaliteit van leven bevordert. Dit geldt ook voor ouderen, zelfs wanneer zij bijvoorbeeld dementie hebben of in een verpleeghuis wonen.

Tijdens deze sessie willen wij de deelnemers graag het belang leren van seksualiteit en intimiteit van ouderen. En dan met name ouderen die zorgbehoeftig zijn.

De sessie zal beginnen met een aantal prikkelende stellingen waarbij hopelijk wat discussie zal ontstaan. Vervolgens zullen we wat vertellen over seksualiteit en intimiteit in het algemeen. Dan leggen we de focus meer op seksualiteit bij ouderen en wat de veranderingen van het ouder worden doen met de seksualiteit. We bespreken ook hoe dit dan werkt wanneer er eenmaal zorg nodig is (thuis of opname). Tot slot bespreken we hoe je dit thema als zorgverlener kunt oppakken en hoe het komt dat dit momenteel nog veel te weinig gebeurt. Hierin nemen we ook een stukje beleid van een organisatie mee. We willen eindigen met wat mooie casuïstieken rondom dit onderwerp vanuit onze eigen werkervaring.

Doordat iedereen zijn normen en waarden met betrekking tot seksualiteit en intimiteit vaak erg verschillen, hopen we een zeer interactieve sessie te creëren waarin een levendige discussie kan ontstaan. En wellicht kunnen er ook wel tips en tricks worden uitgewisseld over hoe je gesprekken over dit onderwerp aangaat met ouderen. We zien dat voor ons in een kleine groep, waarin ook de veiligheid ervaren kan worden door de deelnemers om hierover te spreken.

Leerdoelen:

1. Aan het einde van de sessie hopen wij dat de deelnemers een positief perspectief hebben op dit zeer belangrijke onderwerp, waar tot nu toe helaas toch echt nog een fors taboe op heerst.
2. Een positief perspectief creëren op het onderwerp seksualiteit en intimiteit in de ouderenzorg.
3. Na het einde van de sessie hebben de deelnemers algemene kennis over seksualiteit en intimiteit en het belang hiervan op de kwaliteit van leven.
4. Aan het einde van deze sessie weten de deelnemers welke invloed het proces van ouder worden heeft op de seksualiteit en intimiteit.
5. Aan het einde van deze sessie weten de deelnemers hoe zij het gesprek aan moeten gaan en hoe zij dit onderwerp binnen de organisatie bekend kunnen maken.

Perspectief voor excellent praktijkonderwijs

Perspectief voor excellent praktijkonderwijs in een UMC voor de vios, dat is wat een COC kan bieden. In deze parallelsessie willen we onze collega’s meenemen in de ontwikkeling van een COC, de stappen die daarvoor gezet dienen te worden en wat de meerwaarde van een COC voor verpleegkundige vervolgopleidingen – waaronder de opleiding tot verpleegkundig specialist – heeft binnen een grote organisatie als een UMC.

In het afgelopen jaar is in het UMC in Groningen hard gewerkt aan het ontwikkelen van een centrale opleidingscommissie voor verpleegkundige vervolgopleidingen (COC-VVO). Terwijl eerder elke afdeling zelf bepaalde hoe de vios werd opgeleid wordt sinds dit jaar in het UMCG dit centraal georganiseerd. Doel van de COC is het bewaken en bevorderen van de kwaliteit van de opleiding in het UMCG. Het COC is daarbij zowel partner als toezichthouder voor de opleiders, de vakgroepen en de vios. Na goedkeuring van de Raad van Bestuur van het UMCG wordt dit initiatief ook financieel gefaciliteerd.

In de parallelsessie zullen we ook de praktische invulling van deze COC bespreken. Hierbij zal het ontwikkelen en invullen van een kwaliteitsdashboard aan bod komen. In een kwaliteitsdashboard kan per afdeling worden gemonitord of zij voldoen aan de eisen van de opleiding; waar zitten de sterke en zwakker punten. Elke afdeling kan deze kwaliteitsdashboard inzien, op deze wijze kan men van elkaar leren en elkaar om hulp vragen. Netwerken is hierbij ook belangrijk, ‘hoe vinden we elkaar in het kader van opleiden?’ Hoe betrek je het cursorisch onderwijs (zowel AGZ als GGZ) in deze ontwikkeling?

Opzet van de sessie

1. Inleiding. Aanleiding voor ontwikkelen van de COC in het UMCG
2. Rol van de visitatie RSV. Urgente aanbevelingen voor het UMCG
3. De COC VVO in het UMCG
4. Blik op de toekomst (‘hoe gaan we verder en waar staan we over 5 jaar?’)

We willen een interactieve sessie waarin we onze ervaring delen maar ook willen horen hoe andere zorginstellingen de organisatie van de praktijkopleiding vormgeven en de kwaliteit hiervan evalueren. Met als doel: van elkaar leren!

Thema van de parallelsessie is het ontwikkelen van een centraal opleidingscommissie, dit biedt perspectief voor excellent praktijkonderwijs voor vios in een grote zorginstelling.

Leerdoelen:

1. De deelnemer weet wat het belang is van een centrale opleiderscommissie in een grote zorginstelling
2. De deelnemer weet welke stappen er genomen moeten worden om dit binnen een organisatie te kunnen ontwikkelen
3. De deelnemer heeft een goede indruk van de mogelijkheden die er zijn om de kwaliteit van de opleiding voor vios in een grote organisatie te verbeteren.

Op afdelingen binnen de langdurige psychiatrie verblijven cliënten met ‘ernstige psychiatrische aandoeningen’ (EPA). De thema’s: ”Herstel denken” en “Active recovery triad” (ART) spelen een belangrijke rol in dit werk. Deze thema’s dagen de hulpverleners binnen dit werkveld uit om verder te kijken dan het behandelen van de psychiatrische ziekte en werpen een breed PERSPECTIEF op herstel! Dit geldt voor de cliënt, de betrokken familie maar evenzoveel voor het verpleegkundig team. Het onderwerp PERSPECTIEF wordt breed belicht en vanuit verschillende kanten uitgelegd.

De verpleegkundig specialist is opgeleid in het behandelen van de gevolgen van ziekten. Dit maakt de verpleegkundig specialist uitermate geschikt in de rol van regie behandelaar binnen de langdurige psychiatrie!

In onze visie streven we naar een wereld waarin ernstige psychiatrische aandoeningen tot het verleden behoren. Dit betekent niet dat de primaire aandoeningen of de kwetsbaarheid van de mensen verdwenen zijn. Het betekent evenmin dat de mensen die eraan lijden nooit meer behandeld mogen worden of zorgbehoevend mogen zijn. Maar in onze visie is het wel mogelijk om de ernstige en blijvende gevolgen die een psychotische of andere psychische aandoening nu meestal heeft in het leven van de betrokkene tot een minimum te beperken, waardoor zij als persoon tot hun recht kunnen komen, naar eigen wensen sociale relaties kunnen aangaan en aan de samenleving kunnen deelnemen. Vanuit deze visie willen we het beleid op de afdeling vormgeven. Samen met de triade kijken we naar de basisbehoeften, wensen, krachten en mogelijkheden van de cliënt. We gaan niet alleen uit van het ziektebeeld maar ook van herstel. Hierbij richten we ons met name op het herstel van het normale leven.

Verpleegkundig specialisten als regie behandelaren worden binnen deze tak van sport uitgedaagd om creatief te zijn, de relatie centraal te stellen en binnen de triade aan herstel te werken!

Tijdens deze lezing wordt door twee verpleegkundig specialisten verteld hoe zij zich positioneren als VS en regie behandelaar op een afdeling voor langdurig klinisch verblijf en hoe zij vormgeven aan de behandeling.

De rol van de verpleegkundig specialist binnen de langer durende psychiatrie.

Leerdoelen:

1. De deelnemers kunnen benoemen wat het werk binnen de langdurige psychiatrie ingewikkeld maakt.
2. De deelnemers kunnen benoemen wat de herstelvisie en ART inhoud.
3. De deelnemers kunnen benoemen welke elementen van de VS naar voren komen binnen het werken in de langdurige psychiatrie.

Het congres met het thema “perspectief” biedt een uitstekende gelegenheid voor het bestuur V&VN VS om de leden te ontmoeten, ideeën op te halen en de strategische agenda te bespreken.

Het bestuur nodigt Verpleegkundig Specialisten uit om elkaar te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen. Het congres is een platform waar Verpleegkundig Specialisten samen kunnen komen, niet alleen om te leren van experts, maar ook om van elkaar te leren. De Verpleegkundig Specialist is een T-shaped professional waarin nog veel kansen liggen voor de beroepsgroep ten behoeve van de positionering van de Verpleegkundig Specialist. Het bestuur V&VN VS wil daarover graag in gesprek, om ideeën en behoeftes op te halen met perspectief op de strategische agenda. Het is een gelegenheid om te bespreken hoe Verpleegkundig Specialisten hun vaardigheden kunnen blijven benutten om de zorg te verbeteren en een positieve impact te hebben op de patiëntenzorg. Wat is het (gezamenlijk) perspectief van de Verpleegkundig Specialist en van het bestuur?

De sessie zal interactief ingericht worden waar leden vragen kunnen stellen, suggesties kunnen doen of hun standpunten kunnen delen. Dit geeft de leden de mogelijkheid om direct in dialoog te gaan met het bestuur V&VN VS.

Leerdoelen:

1. Gezamenlijk perspectief op het beroep Verpleegkundig Specialist
2. Bestuur leert het perspectief, ideeën en wensen van de leden kennen.
3. Kennis van de strategische agenda van bestuur V&VN VS en hoe dit bijdraagt aan de positie van de Verpleegkundig Specialist.
4. Uitwisselen van kennis over positionering en profilering tussen bestuur V&VN VS en leden.

Uit literatuur blijkt dat zowel zorgverleners als patiënten barrières ervaren om Proactieve Zorgplanning (ACP) tijdig te bespreken. Met de vergrijzing neemt de incidentie van chronische levensbedreigende ziekten zoals COPD, hartfalen, nierfalen en dementie toe. Het beloop van deze aandoeningen is vaak grillig en maakt dat zorgverleners start van toekomstige zorgplanning lastiger vinden dan bij oncologische aandoeningen.

De behandeling van patiënten met deze aandoeningen vindt zowel in de eerste als tweede lijn plaats en vaak zijn meerdere verschillende disciplines betrokken. In het algemeen wordt gesteld dat huisartsen en specialisten ouderengeneeskunde in de beste positie verkeren om met patiënten en naasten in gesprek te gaan over ACP. De vraag is of dit recht doet aan de praktijk aangezien een ziekenhuissetting evenzo geschikt kan zijn voor het starten van een ACP gesprek.

Gemis aan samenwerkingsafspraken tussen zorgverleners uit de 1e en 2e lijn, vormen een risico dat ACP niet wordt opgestart of waardevolle informatie over (behandel)wensen en behoeften verloren gaat. Vanuit dit perspectief is in de regio Arnhem een blauwdruk voor een transmuraal en multidisciplinair “ACP stappenplan-model” ontwikkeld dat patiënten en naasten stapsgewijs stimuleert om over ACP in gesprek te gaan en samenwerkings-en procesafspraken in het transmurale domein genereert.

Op de polikliniek geriatrie wordt dit stappenplan inmiddels geïmplementeerd t.b.v. patiënten die een diagnose dementie kregen.

Leerdoelen:

1. Proactieve zorgplanning na de diagnose dementie. Patiënten worden actief uitgenodigd voor een gesprek. Gespreksonderwerp is “Uw toekomst (perspectief) met dementie”.
2. Kennis verkrijgen van de hedendaagse visie op ACP in de vorm van een dynamische dialoog
3. Kennis nemen van het belang van transmurale samenwerking m.b.t. uitvoering van ACP.
4. Kennis nemen en bediscussiëren kansen en belemmeringen

Het College Specialismen Verpleegkunde (CSV) heeft in het voorjaar een rondetafelbijeenkomst georganiseerd om vanuit verschillende perspectieven (Zorgverzekeraars, KOH, VWS, NZa, Verenso, Huisartsen) te kijken naar de ontwikkeling van de verpleegkundig specialist in de eerste lijn. Dit doet het CSV om input op te halen voor de kaders van het beroep en de beroepsontwikkeling en de bestaande kaders onder de aandacht te brengen bij stakeholders.

Het maatschappelijk belang van dit thema is groot en daarom heeft het CSV hiervoor gekozen. In deze parallelsessie deelt het CSV de uitkomsten van deze en eerdere discussies. Daarnaast gaan we met elkaar in gesprek over de mogelijkheden die worden gezien en hoe hier door VS zelf invulling aan kan worden gegeven.

Een tipje van de sluier welke perspectieven de inzet van VS in eerste lijn kunnen belemmeren:

Hoe kan het toch dat er nog geen 500 verpleegkundig specialisten werkzaam zijn in de eerste lijn terwijl de urgentie gezien het Integraal Zorgakkoord (IZA) groot is.

De waarde van de verpleegkundig specialist staat niet ter discussie, daar waren de deelnemers van de rondetafel het over eens. Belemmeringen werden gezien op verschillende vlakken;

1. Onwetendheid van mogelijkheden bij huisartsenpraktijken en regio organisaties;
2. Financieringsmodellen;
3. Ontbreken van visie op de inzet verpleegkundig specialisten;
4. Belemmeringen om op leiden;
5. Diverse rapportagesystemen.

De vele expertisegebieden die de verpleegkundig specialist rijk is, bieden kansen om gespecialiseerde zorg zo dicht mogelijk bij de burger thuis te krijgen. Dit vraagt een duidelijke visie waarbij het zelfstandig behandelaarschap centraal zou kunnen staan. Het perspectief voor de verpleegkundig specialist in de eerste lijn lijkt rooskleurig. Laten we met elkaar verkennen hoe dit ingevuld kan worden.

Op naar een “gezonde” invulling van het IZA!

Perspectief voor de verpleegkundig specialist in de eerste lijn.

Leerdoelen:

1. De deelnemer weet wat het CSV is en welke rol zij spelen in dit krachtveld.
2. De deelnemer weet welke belemmeringen er door stakeholders worden gezien ten aanzien van de verpleegkundig specialist in de eerste lijn.
3. De deelnemers weet welke stakeholders er betrokken zijn t.a.v. inzet VS in de eerste lijn.
4. De deelnemer heeft een beeld bij mogelijkheden die er zijn voor inzet van de verpleegkundig specialist in de eerste lijn.
5. De deelnemer heeft suggesties voor mogelijke interventies die bijdragen aan de inzet VS in de eerste lijn

In de verslavingszorg licht de focus al jaren op het stoppen met gebruik. In gesprek met cliënten die verslaafd zijn wordt vaak al snel helder dat zij niet altijd even gemotiveerd zijn om te stoppen met het middel en dat stoppen ook erg lastig kan zijn.

Cliënten hebben vaak geen last van het gebruik van het middel, maar wel van de gevolgen die het gebruik met zich mee brengen.

Door middel van de verpleegkundige diagnostiek is er aandacht voor deze gevolgen en wordt helder waar cliënten tegen aan lopen, welke psychosociale problemen aanwezig zijn en de reden van gebruik (pijn, trauma). Kortom cliënten willen niet meer overleven maar leven en daarbij dient het in onze ogen niet enkel te gaan over het stoppen met gebruik, maar juist ook over het verhelpen van de reden waarvoor iemand gebruikt of is gaan gebruiken.

In de verslavingszorg zijn verpleegkundige diagnostiek en interventies onderdeel van de behandeling, omdat een verslaving dus altijd resulteert in het vastlopen op verschillende levensgebieden. Een belangrijke taak van de verpleegkundig specialist is het oog hebben voor deze klachten en door middel van shared decision-making samen met cliënt en diens naasten komen tot een integratie van medische en verpleegkundige diagnostiek. De verpleegkundige diagnostiek richt zich dus op de gevolgen van de gezondheidsproblemen voor het dagelijks functioneren, waarbij er aandacht is voor de betekenis van de cliënt en diens naasten. Dit leidt tot perspectief!

ROL VERPLEEGKUNDIG SPECIALIST

1. De verpleegkundig specialist kan als regiebehandelaar regie voeren in het zorgproces.
2. De verpleegkundig specialist richt zich door middel van de verpleegkundige diagnostiek op de gevolgen van de gezondheidsproblemen en kijkt daarmee verder dan alleen het middel dat iemand gebruikt.
3. De verpleegkundig specialist kan afhankelijk van haar bekwaamheid een rol vervullen in de behandeling van de verslaving.

Het bieden van perspectief door middel van de verpleegkundige diagnostiek in de behandeling bij verslaving.

Na het volgen van deze sessie:

1. bent u zich bewust van de meest voorkomende redenen van middelen gebruik;
2. bent u zich bewust van de gevolgen van gebruik;
3. bent u zich bewust van de kracht van de verpleegkundige diagnostiek in de behandeling en het herstelproces van cliënten met een verslaving;
4. kunt u als verpleegkundig specialist uw leiderschap inzetten om de kennis en betrokkenheid van uw directe collega’s met betrekking tot verslaving te vergroten.

Obesitas is een hot item in de maatschappij en is al langer erkend als een chronische ziekte door de WHO. Meest recente cijfers van het CBS laten ook een toename van het aantal (morbide) obesitas patiënten in Nederland zien. Er heerst nog veel onwetendheid v.w.b. de oorzaken en behandelmogelijkheden van obesitas.

Recent is de Richtlijn Obesitas voor Volwassenen herzien. Deze dient als kapstok voor deze sessie. Er zal verder worden ingegaan op de oorzaken van obesitas, leefstijlinterventie trajecten, medicamenteuze behandeling en chirurgie. Zodat ook patiënten met ernstig overgewicht een beter perspectief geboden kan worden, zowel in de gezondheidszorg als in het dagelijks leven.

Overgewicht is hot item in de dagelijkse praktijk. In alle specialismen heeft men hiermee te maken. Hoe kan deze patiëntencategorie een beter perspectief geboden worden?

Leerdoelen:

1. Wat zijn de oorzaken van overgewicht?
2. welke behandelopties zijn er?
3. Hoe kunnen deze in de praktijk worden ingezet?

Maak kennis met concentratie en specialisatie voor laagvolume hoogcomplexe (LVHC) doelgroepen in de langdurige zorg. Sinds 2019 wordt systematisch gewerkt aan het opbouwen van kennis en expertise voor de zogenoemde LVHC doelgroepen. Inmiddels zijn voor vijf doelgroepen expertisecentra erkend. Dit gaat om Korsakov, Langdurige bewustzijnsstoornissen, Dementie zeer ernstig probleemgedrag, Gerontopsychiatrie en Huntington. Voor drie ander doelgroepen staat dit nog te gebeuren (Multiple Sclerose, Niet aangeboren Hersenletsel met probleem gedrag en Kinderen met Niet aangeboren Hersenletsel). Cruciaal in expertisecentra is de verbinding van expertisezorg en kennisontwikkeling. Verpleegkundig specialisten zijn onmisbaar in de kennisinfrastructuur die in deze expertisecentra ontstaat.

Wat deze ontwikkeling betekent voor de zorg en behandeling in de langdurige zorg en hoe dit raakt aan de taak en rol van de verpleegkundig specialist staat centraal in deze deelsessie.

Na het volgen van de deelsessie weet de deelnemer:

1. Wat de LVHC doelgroepen binnen de nieuwe kennisinfrastructuur zijn en hoe deze expertisezorg is opgezet in de langdurige zorg.
2. Het belang van concentratie en specialisatie voor specifieke doelgroepen in de langdurige zorg.
3. Wat de specifieke rol van de verpleegkundig specialist hierin is, en hoe deze een essentiële rol heeft in de expertise ontwikkeling.
4. Hoe de LVHC-kennis & expertise ingezet kan worden voor cliënten die niet in een expertisecentrum verblijven, en wel baat hebben bij deze gespecialiseerde zorg.

Opzet van de sessie:

We beginnen interactief met vragen over concentratie en specialisatie. Daarna volgt een presentatie over de actualiteit van de lvhc-ontwikkeling in de langdurige zorg.  De focus zal liggen op de kennisinfrastructuur, de opbouw van expertise, aanleiding en impact voor de zorg. We bespreken de rol en invulling van de verpleegkundig specialist binnen expertisecentra, met ruimte voor inbreng en discussie. Ook wordt de werking van dit beleid voor de zorgketen en de rol van expertisecentra en verpleegkundig specialisten belicht en bediscussieerd. De sessie wordt geleid door de directeur van een erkend doelgroepnetwerk (44 zorginstellingen, achtergrond verpleegkundige en gezondheidswetenschapper) en de beleidsmedewerker/projectleider van het ministerie van VWS (achtergrond jurist/gezondheidsrecht).

Relatie tot het thema perspectief: concentratie en specialisatie bieden perspectief voor kwaliteit van zorg; perspectief voor de verpleegkundig specialist die als regiebehandelaar bij complexe situaties een beroep kan doen op LVHC kennis & expertise. En perspectief voor de cliënt omdat expertise leidt tot betere kwaliteit van zorg.

Aan de hand van de bekostigingskaders eerstelijns zorg (ez) en langdurige zorg (lz) bespreken Pieter van Paridon en Aniek Goedmakers (directie Regulering NZa, units ez en lz) de laatste stand van zaken rondom registratie van zorg in de ez en de lz. Daarnaast komt middels diverse eerstelijns en langdurige zorg casuïstiek de mogelijkheid van registratie van zorg door de VS aan bod.

Bovenstaand wordt besproken in het perspectief van toekomstbestendige zorg en de pijlers van Passende Zorg.

1. Pieter van Paridon is beleidsmedewerker bij de Nederlandse Zorgautoriteit. Hij is projectleider op de kortdurende zorg (eerstelijnsverblijf, geriatrische revalidatiezorg en geneeskundige zorg voor specifieke patiëntengroepen) en houdt zich ook bezig met de bekostiging van de wijkverpleging op basis van cliëntprofielen. Pieter werkt sinds 2020 voor de Nederlandse Zorgautoriteit.
2. Aniek Goedmakers werkt als beleidsmedewerker Langdurige zorg bij de Nederlandse Zorgautoriteit. Ze houdt zich bezig met de bekostiging van zorg op het snijvlak tussen de eerste lijn en de langdurige zorg. Daarbij is het haar rol om de bekostiging zo goed mogelijk aan te laten sluiten bij hoe de zorg wordt geleverd in de praktijk.

Bekostigingskader eerstelijns zorg (ez) en langdurige zorg (lz); casuïstiek en actualiteiten m.b.t. registratie van zorg door de VS. Belang van de VS wordt besproken in het perspectief van Passende Zorg.

De deelnemer:

1. heeft door deze sessie kennis opgedaan van de bekostigingskaders ez en lz
2. is door deze sessie op de hoogte van de laatste stand van zaken en actualiteiten rondom de bekostiging ez en lz
3. is door deze sessie op de hoogte van de mogelijkheden van registratie van zorg door de VS

Gezondheidsvaardigheden[1] en therapietrouw zijn belangrijke pijlers binnen de preventieve gezondheidszorg. Immers door goede gezondheidsvaardigheden kunnen gezondheidsproblemen worden voorkomen en een goede therapietrouw beperkt complicaties of voortschrijding van een al bestaande ziekte. Om individuen over te halen gezondere keuzes te maken zijn diverse interventies ontwikkeld met als doel gezond te bewegen, te stoppen met roken en het beperken van overgewicht[2]  Medicinale therapietrouw kan worden ondersteund door baxterrollen, zelf alarmerende medicijndoosjes en herinneringen via tekstberichten. Kort door de bocht, de gezondheidsvaardigheden die gekoppeld zijn aan gezond leven en gezond blijven zijn verbonden aan primaire preventie[3] en zijn doorgaans gericht op een breed publiek.  Gezondheidsvaardigheden gericht op tertiaire preventie[4] zijn doorgaans gericht en ondersteund aan op het opvolgen van medische interventies die zijn toegesneden op zieke individuen.

In beide aandachtsgebieden wordt een belangrijk aspect over het hoofd gezien. Dit zijn de tijdsegmenten waarop individuen zich richten. Deze gerichtheid ontstaat via een predispositie of door bepaalde levensomstandigheden en worden ook wel tijdsperspectieven genoemd. Deze tijdsperspectieven zijn binnen de gezondheidszorg weinig bekende psychologische functies die echter direct verbonden zijn met gezondheid en sociale positie. Zo is bekend dat individuen met een toekomstgericht tijdsperspectief gezonder zijn en zich op een hogere positie van de maatschappelijke ladder bevinden dan individuen met een op het hedengericht tijdsperspectief.

In een kort niet- representatief onderzoek naar tijdsperspectieven en verbondenheid met het toekomstige zelf onder dakloze burgers in Utrecht, blijkt dat dakloze burgers een zeer toekomstgericht tijdsperspectief bezitten, maar dat het begrip toekomst zich beperkt tot 1 week. Binnen deze week is men zeer toekomstgericht maar onvoldoende in staat om het belang van therapietrouw en gezondheidsvaardigheden in te zien. Interventies gericht op preventie kunnen voor deze groep alleen werken als het begrip toekomst zich uitstrekt over een langere periode en men zich een heldere voorstelling  kan maken van het verder in de toekomst gelegen zelf.

In deze parallel sessie geven we inzicht in de belangrijke maar niet algemeen bekende functies van tijdsperspectieven en mentale tijdreisvaardigheden in het licht van gezondheidsvaardigheden en preventie. Met als doel dat Verpleegkundig Specialisten begrip krijgen voor de volgende aspecten:

• Het wijzen op het belang van gezond leven en therapietrouw mede ondersteund moet worden door een link te leggen met het verder in de toekomst gelegen zelf.
• Individuen die zich in een overlevingstand bevinden ( gedwongen leven in het hier en nu) zijn zeer zelfredzaam, maar deze zelfredzaamheid heeft vooral betrekking op het maximaal bereik van de individuele mentale tijdreis. ( een week)
• Het niet opvolgen van adviezen niet gelinkt is aan desinteresse, maar dat het belang van gezond leven of therapietrouw op langere termijn niet wordt ingezien.

[1] gezondheidsvaardigheden: Cognitieve en sociale vaardigheden die men nodig heeft voor het verkrijgen, begrijpen en toepassen van informatie voor het bevorderen of behouden van een goede gezondheid (WHO,2014)

[2] https://www.loketgezondleven.nl/gezondheidsthema/bevorderen-van-gezond-gedrag-hoe-doet-u-dat/planmatige-aanpak

[3] Primaire preventie : activiteiten die voorkomen dat gezonde mensen een bepaald gezondheidsprobleem, ziekte of ongeval krijgen.

[4] Tertiaire preventie is het voorkomen dat een ziekte of aandoening opnieuw optreedt of verergert

Iedere verpleegkundig specialist GGZ heeft wel eens te maken met een vastgelopen behandelsituatie: een situatie waarin de cliënt onvoldoende herstelt, geen behandeling lijkt aan te slaan en iedereen onmachtig wordt. Centrum voor Consultatie en Expertise (CCE) wordt hierbij vaak ter consultatie gevraagd en deze consultaties geven hiermee een uniek beeld van handelingsverlegenheid in de GGZ. Naar dit soort vastgelopen behandelsituaties heeft het CCE daarom een retrospectieve descriptieve studie gedaan. Het bleek dat van de 472 consultaties in de GGZ 83% verklaard kon worden door vier exemplarische situaties. Situaties rond zelfbeschadiging, agressie, zelfverwaarlozing en sociaal-maatschappelijk grensoverschrijdend gedrag. De belangrijkste bevinding uit het onderzoek is dat bij vastgelopen situaties er een interactiepatroon ontstaat dat de situatie ongewild in stand houdt of doet verergeren. In dit referaat zullen deze vier exemplarische situaties worden toegelicht en presenteren we door CCE ontwikkelde werkvormen waarin mogelijke oplossingsrichtingen aangereikt worden om weer meer perspectief te krijgen in dit soort situaties.

Op onderzoek gebaseerde ervaringen om door middel van consultatie perspectief terug te vinden in vastlopende behandelsituaties.

Na afloop van deze lezing:

1.  Kent de deelnemer de vier geschetste exemplarische situaties
2.  Heeft de deelnemer kennis van de cliëntfactoren onderliggend aan de exemplarische situaties
3.  Heeft de deelnemer kennis van het interactiepatroon bij aanhoudend probleemgedrag
4.  Is de deelnemer zich bewust van zijn eigen mogelijkheden om uit dit interactiepatroon te kunnen stappen

Het is van belang om binnen onze beroepsgroep met elkaar uit te wisselen over vakinhoudelijke kennis, standpunten, zienswijzen en mogelijkheden om zo van elkaar te leren over diagnostiek en verschillende behandelopties en methodieken. Het houdt ons scherp en zo blijven we op de hoogte van de state of the art binnen de zorg. Eén manier hiervoor is het schrijven van een artikel. We zien steeds vaker dat verpleegkundig specialisten in de pen klimmen en een artikel schrijven. Er zijn meerdere vakbladen waarvoor verpleegkundig specialisten schrijven. Zo zijn in de Nurse Academy, Dé Verpleegkundig Specialist en de Psyfar VS mooie en goed gefundeerde artikelen te lezen. Het is leuk en leerzaam om een artikel te schrijven en bij te dragen aan het profileren van onze beroepsgroep.

Maar wanneer maak je nu het besluit om een artikel te schrijven? Wat is een geschikt onderwerp en is er voldoende kennis over dat onderwerp? Hoe ziet de structuur van een artikel eruit en welke informatie moet het bevatten? Twijfel je over de tijd die het gaat kosten en of je eigen kennis relevant genoeg is? Dat zijn allerlei vragen die opkomen als we denken aan het schrijven van een artikel.

Deze workshop is interessant voor verpleegkundig specialisten AGZ of GGZ die meer willen weten over het schrijven van een vakinhoudelijk artikel. Het schrijven over je vakgebied en daarmee je kennis uitdragen is een mooie verbreding van je werk als verpleegkundig specialist: je kan er zowel anderen als jezelf een nieuw perspectief mee bieden.

Voor deelname aan deze workshop vragen we je om een relevant en actueel onderwerp te bedenken zodat je in deze workshop een start met een vakinhoudelijk nascholing artikel kunt maken.

Het leren schrijven van een vakinhoudelijk artikel vanuit het perspectief van de verpleegkundig specialist

Na het volgen van deze workshop:

1. Weet je hoe een structuur van een artikel eruit kan zien
2.  Weet je hoe je start met het schrijven van een artikel
3. Weet je hoe je een doel van een tekst moet formuleren
4. Weet je hoe het middenstuk van een artikel eruit ziet
5. Weet je hoe je een artikel afrond
6. Ben je in staat om literatuur en richtlijnen te gebruiken bij het schrijven van een artikel
7. Ben je in staat om casuïstiek te gebruiken bij het schrijven van een artikel

Tijdens deze presentatie zullen verschillende perspectieven en profielen binnen het vakgebied van de verpleegkundig specialist (VS) in de verstandelijk gehandicapten zorg (VG) worden belicht. De complexiteit van het werken als verpleegkundig specialist zal onderzocht worden in een casus. De discussies zijn interactief en gericht op uitdagingen op verschillende niveaus:

1. Het landelijke perspectief van VG zorg, waarbij uitdagingen zoals het tekort aan artsen VG, toenemende complexiteit van zorgvragen, vergrijzing, budgettaire beperkingen en dreigende uitstroom van artsen VG worden belicht.
2. Het perspectief van verpleegkundig specialisten binnen de VG zorg, waarbij de veelzijdigheid en essentiële rol als regiebehandelaar en systeembegeleider worden benadrukt, evenals de behoefte aan scholing, kennisoverdracht en onderzoek.
3. Het perspectief van cliënten, waarbij aandacht wordt besteed aan hun behoeften en zorgvraag. Op welke manier kan de VS een bijdrage in leveren de zorg toekomstbestendig te organiseren.
4. Belangrijke leerdoelen van het congres zijn onder meer het vergroten van inzicht in de rol van verpleegkundig specialisten bij het verbeteren van de kwaliteit van zorg, het bevorderen van interdisciplinaire samenwerking, het begrijpen van toekomstbestendige zorgmodellen, en het stimuleren van educatie en onderzoek binnen de VG zorg.

Complexiteit van de VG zorg vanuit landelijke ontwikkelingen, hoe de VS perspectief kan bieden in het toekomstbestendig organiseren van de zorg met meerwaarde voor de cliënt.

Leerdoelen:

1. De VS heeft inzicht in de rol van de VS in het verbeteren (van de kwaliteit van zorg in) de VG zorg
2. De VS heeft begrip over het ontwikkelen van interdisciplinaire samenwerking (landelijk/regionaal) binnen de VG zorg
3. De VS heeft kennis over toekomst bestendige zorg in de VG zorg en het functieprofiel van de VS
4. De VS heeft kennis van de uitdagingen en behoeften van de VG zorg
5. De VS heeft kennis van de rol van de VS in educatie en onderzoek in de VG zorg/ de functie van VS in de VG zorg

Een belangrijk, maar soms onderbelicht PERSPECTIEF in de (palliatieve) zorg is het PERSPECTIEF van naasten en nabestaanden. Naasten spelen een sleutelrol in het bieden van ondersteuning en zorg aan hun dierbaren met een levensbekortende aandoening of kwetsbaarheid. Zij pakken deze rol veelal vanzelfsprekend op, gemotiveerd door liefde, loyaliteit of plichtsbesef. Dit geldt zowel in de Algemene Gezondheidszorg (AGZ) als in de Geestelijke Gezondheidszorg (GGZ).

Naasten zijn niet alleen medezorgverlener, maar ook medezorgvrager met eigen zorgbehoeften. Vaak is de zorg voor hun dierbare zwaar en het omgaan met het verdriet rondom het aanstaande verlies van hun dierbare moeilijk. In hun taak als medezorgverlener verliezen naasten vaak hun eigen behoeften uit het oog. Daarom is het extra belangrijk dat zorgprofessionals wél oog hebben voor het welzijn en de behoeften van naasten. Dit geldt ook na het overlijden van een patiënt. De gevoelens van verlies en eenzaamheid van de naaste kunnen versterkt worden als alle aandacht en betrokkenheid van professionele zorgverleners wegvalt na het overlijden.

Verpleegkundig specialisten hebben vanuit hun regievoerende rol de unieke positie om meer oog te hebben voor naasten. Zij zijn in staat het naastenPERSPECTIEF te herkennen en erkennen. Door oog te hebben voor naasten wordt de kwaliteit van zorg door patiënt en naasten als beter ervaren. Ook verbetert de relatie van de zorgprofessional met de naasten en neemt hun werktevredenheid toe.  Het professionele leiderschap biedt de Verpleegkundig Specialist de mogelijkheid het naastenPERSPECTIEF te borgen binnen het zorgproces.

In het Oog voor Naasten en Nabestaanden project (ON2) van het Leids Universitair Medisch Centrum is een methodiek ontwikkeld voor verpleeghuizen, ziekenhuizen, thuiszorg en hospices om zorgprofessionals te ondersteunen bij het bieden van meer aandacht aan naasten en om hen te stimuleren hun eigen behoeften serieus te nemen. Achttien organisaties in Nederland hebben de methodiek met mooie resultaten geïmplementeerd.

Hoe is het om naaste te zijn? Welke behoeften hebben naasten? En wat kan je als zorgverlener doen om hieraan tegemoet te komen? We nemen je mee in de wereld van de naasten en wat je als verpleegkundig specialist daarin kunt betekenen.

Naasten spelen een belangrijke rol in de zorgverlening. Hun PERSPECTIEF wordt nog weinig herkend en erkend. De Verpleegkunidig Specialist kan hierbij een belangrijke sleutelrol vervullen.

In deze workshop:

1. Leer je het PERSPECTIEF van de naasten te herkennen
2. Verkrijg je tools om vorm te geven aan de behoeften van naasten
3. Doe je inspiratie op om naastenPERSPECTIEF binnen jouw organisatie op de kaart te zetten en te borgen.

In de begeleiding van VioS speelt reflecteren een grote rol om tot leren te komen. In deze presentatie worden cruciale aspecten belicht die de relatie tussen reflectie, leren en evalueren verkennen. Hierbij worden concrete inzichten in het gebruik van reflectiemodellen en reflectiepatronen gegeven.

De presentatie bestaat uit de volgende onderdelen:

1. De Relatie en Verschillen tussen Leren, Evalueren en Reflecteren
2. Hoe Zet je Reflectiemodellen In (en hoe Niet)?
3. Reflectiepatronen
4. Reflectiemoeheid
5. Vragen om Reflectie te Bevorderen
6. Hoe Beoordeel je een Reflectieverslag?

Na de presentatie gaat de VS concreet aan de slag gaan met het herkennen van reflectiepatronen bij de VioS en leert om passende vragen te stellen met als doel om reflectie te bevorderen bij de VioS.

Het doel van de presentatie is om Verpleegkundig Specialisten die praktijkopleider zijn te inspireren om VioS aan te zetten tot een diepgaande reflectie in de dagelijkse praktijk en daarmee het leer- en ontwikkelingsrendement te vergroten en in een breder perspectief te plaatsen.

Tijdens de presentatie “Reflectie in Perspectief – Een Verdiepende Blik op reflectie in de begeleiding van Verpleegkundig Specialisten in Opleiding”, wordt reflectie in een breder perspectief geplaatst.

Na afloop van de sessie zijn:

1. Verpleegkundig Specialisten in staat om reflectiepatronen bij de VioS te herkennen en te verwoorden.
2. Kunnen Verpleegkundig Specialisten verdiepende vragen formuleren om de VioS aan te zetten tot reflectie.

Sinds 2018 zijn we in Tergooi MC bezig met de oprichting van het Geriatric Emergency Medicine (GEM)-team op de SEH. Dit multi-disciplinaire team wordt bemand door een VS of een arts-assistent en werken samen met een team van de apotheek en de transferverpleegkundigen. Het team heeft tot doel: betere diagnostische processen van kwetsbare ouderen op de SEH, passende behandelplannen en juiste zorg op de juiste plaats. Bij het innemen van dit nieuwe, zelf gecreëerde werkgebied hebben de VS van het GEM-team heel veel nieuwe ervaringen opgedaan, die inmiddels leiden tot nieuwe perspectieven in de acute ouderenzorg.

Graag nemen we de deelnemers mee aan de hand van verhalen uit het GEM-team om een helder perspectief te creëren op het zijn van een medebehandelaar. Laten we middels casuïstiek zien hoe een holistische blik in acute situaties bijdraagt aan het leveren van passende zorg en nemen we de deelnemers mee op reis hoe je als VS met een goed idee kunt komen tot implementatie.

Vanuit het perspectief van een pionierende VS acute ouderenzorg op de SEH nemen we deelnemers mee op reis (storytelling) in de ervaringen van het opstarten van het GEM-team.

Leerdoelen:

1. Deelnemers ontwikkelen een helder perspectief op het zijn van een medebehandelaar.
2. Deelnemers hebben inzicht in hoe een holistische analyse van de patiënt in een acute situatie leidt tot meer passendere zorg.
3. Deelnemers hebben inzicht in hoe je van een goed idee tot implementatie in de praktijk aan de hand van het voorbeeld van het GEM-team.

Naam en functie spreker:
Frederique Broeze, verpleegkundig specialist GGZ.

Titel sessie:
Kennis over zorgbehoefte van LHBTIQ+ personen geeft perspectief voor de behandeling, een win/win voor behandelaar en hulpvrager.

Link met het thema PERSPECTIEF:
Om context te geven aan het belang van kennisvergroting van professionals over LHBTIQ+ zorgvragers eerst wat cijfers.

Suïcidepogingen komen onder lesbische, homo- en biseksuele personen veel vaker voor dan onder heteroseksuele personen. Van de lesbische, homo- en biseksuele personen deed 8% wel eens een suïcidepoging en bijna de helft dacht wel eens aan suïcide. Dit cijfer is vier keer hoger dan het aantal pogingen in de algemene bevolking, onder transgenderjongeren zelfs tien keer hoger. 43% van de jongvolwassenen met suïcidale gedachten identificeert zich als LHBTIQ+, tegenover 15% van de jongvolwassen zonder suïcidale gedachten.

48% van de lesbische, homo- en biseksuele jongeren hebben psychische problemen, tegenover 18% van de heteroseksuele jongeren.

Lesbische, homoseksuele en biseksuele jongeren worden niet altijd opgemerkt in de jeugdzorg, het jeugdwelzijn of de jeugd ggz: 41 % van de professionals weet niet hoe je signaleert dat een jongere met lesbische, homo- of biseksuele gevoelens worstelt. 60% van de professionals die vermoeden dat jongeren lesbisch, homo- of biseksueel zijn, maakt dit niet bespreekbaar. De meest genoemde reden om seksuele oriëntatie niet te bespreken is: ‘Ik vind het niet nodig als het geen probleem is.’.

64% van de professionals die meededen aan een vragenlijstonderzoek in jeugdwelzijn, jeugdhulp en de jeugd LVB-sector, weet niet hoe je signaleert dat een jongere worstelt met transgendergevoelens. 71% van deze professionals die vermoeden dat een jongere transgender is, maakt dit niet bespreekbaar. De belangrijkste redenen hiervoor zijn: ‘Ik wil de jongere niet in verlegenheid brengen’ (35%); ‘Ik ben bang dat ik het verkeerd heb’ (29%), en: ‘Ik wil het onderwerp niet bijzonder of anders maken’ (28%). Iets minder dan acht op de tien professionals verwijst transgender jongeren zelden of nooit door, ook niet wanneer zij dit in het belang van de jongere achten. Bij 50% van de transgender personen is contact met een eerstelijnszorgverlener gestopt als gevolg van moeizame communicatie over hun transgender zijn.

Deze cijfers spreken voor zich en benadrukken de noodzaak van vergroting van kennis over dit onderwerp onder professionals. Dit is essentieel om LHBTIQ+ personen een beter perspectief te bieden, maar ook om professionals te voorzien van inzichten die de handelingsverlegenheid verminderen.

Leerdoelen sessie:
Door het volgen van deze workshop weet de deelnemer:

1. Cijfers over de LHBTIQ+ in een context te plaatsen
2. Gezondheidsrisico’s van LHBTIQ+ te benoemen
3. Het gesprek aan te gaan met een LHBTIQ+ persoon over identiteit zodat handelingsverlegenheid verminderd bij de professional en kwaliteit van de hulpverlening verbeterend.
4. Wat minderheidsstress is, wat de gevolgen hiervan kunnen zijn en wat je hieraan kunt doen zodat de LHBTIQ+ persoon weer perspectief krijgt voor de toekomst.

Opzet van de sessie:
Presentatie waarin cijfers, kennis en vaardigheden gedeeld worden met een interactief karakter.

Wat heeft herstelondersteunende zorg gemeen met het verpleegkundig klinisch redeneren. Hoe pas je verpleegkundig klinisch redeneren toe in dagelijkse praktijk. Wat voor meerwaarde heeft dit? Draagt het bij aan het uitdragen van onze discipline, en is het een manier om vorm te geven aan inhoudelijk leiderschap?

Deze vragen komen allemaal aan bod in het Redeneer je Rot spel. Het redeneer je rot spel beoogt kennisontwikkeling, bewustwording, visievorming en het ontwikkelen van toepassingsvaardigheden ten aanzien van het complex klinisch redeneren in de dagelijkse praktijk van VS GGZ.

Dit spel speel je normaal gesproken met twee tot vijf deelnemers. In deze parallel sessie gaan we in op de rationale achter het spel en spelen we met de zaal een aantal categorieën uit het spel.

Laat je uitdagen, wat is jouw perspectief op klinisch redeneren, wat is jouw perspectief op het vak van de VS GGZ?!

> Canmeds professionaliteit; de deelnemer ontwikkelt visie op het verpleegkundig klinisch redeneren en kan hier taal aan geven.

Aan de hand van het bekostigingskader medisch-specialistische zorg (msz) bespreken Aliënde van Goor en Lisa van Bentum (directie Regulering, unit msz) de laatste stand van zaken rondom registratie van zorg gekoppeld aan de kwalificatiecode van de VS en PA. Daarnaast komt middels klinische en poliklinische casuïstiek de mogelijkheid van registratie van zorg door de VS aan bod. De rol van de VS in het perspectief van Passende Zorg en toekomstbestendige zorg staat centraal in de bespreking van bovenstaande onderwerpen.

1. Aliënde van Goor werkt sinds 2021 als jurist en beleidsmedewerker Tweedelijns Somatische Zorg bij de Nederlandse Zorgautoriteit. Als projectleider Taakherschikking (sector overstijgend) faciliteert ze samen met de collega’s van de andere sectoren onder meer dat de registratiebevoegdheden van de VS en PA optimaal zijn geregeld en worden benut. Aliënde heeft korte lijntjes met de voorzitters van de beroepsverenigingen voor de VS en PA. Ze is tevens zelf VS (AGZ) sinds 2004 met 25 jaar ervaring in de cardiologie in Nederland en Engeland.
2. Lisa van Bentum werkt sinds 2019 als beleidsmedewerker Tweedelijns Somatische Zorg bij de Nederlandse Zorgautoriteit. Ze houdt zich voornamelijk bezig met de doorontwikkeling van de dbc-systematiek. Sinds haar start bij de NZa is ze betrokken bij Taakherschikking. Samen met Aliënde van Goor heeft ze via de projectgroep Taakherschikking ervoor gezorgd dat vanaf januari 2023 de inzet van verpleegkundig specialisten en physician assistants beter zichtbaar wordt binnen de ziekenhuisinformatiesystemen.

Het bekostigingskader medisch-specialistische zorg (msz) en casuïstiek & actualiteiten m.b.t. registratie van zorg door de VS. Het belang van de VS wordt besproken in het perspectief van Passende Zorg.

De deelnemer:

1. heeft door deze sessie kennis opgedaan van het bekostigingskader msz
2. is door deze sessie op de hoogte van de laatste stand van zaken rondom transparantie van zorg door de koppeling aan de kwalificatiecode van de VS
3. is door deze sessie op de hoogte van de mogelijkheden van registratie van klinische en poliklinische zorg door de VS

In essentie biedt Ziekenhuis op Wielen (ZoW) 2e lijns medisch specialistische zorg door inzet van de Verpleegkundig Specialist als zelfstandig (regie)behandelaar bij kwetsbare/immobiele patiënten thuis of in bijvoorbeeld het verpleeg-verzorgingshuis of psychiatrische instelling.

Sinds 2021 heeft ZoW een bekostiging middels een beleidsregel innovatie kleinschalig experiment vanuit de Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) op het gebied van complexe wondzorg en dermatologie. Deze is nu, februari jl.,  geëvalueerd.

Hoofddoel van de beleidsregel: Inzet concept Ziekenhuis op Wielen resulteert in betere zorg, dichtbij huis met lagere zorg kosten.

Subdoelen:

1.  Verbetering kwaliteit en toegankelijkheid van de zorg
2. Verbetering kwaliteit van leven
3. Besparen van zorgkosten
4. Inzet van de Verpleegkundig Specialist
5. Deskundigheidsbevordering van professionals in de eerste lijn én VVT.
6. Beter afstemming van zorg tussen eerste lijn (Thuiszorg, huisarts), ziekenhuis, verpleeghuis.
7. Carrièreperspectief verpleegkundige

De beleidsregel van ZoW, met inbegrip van bovenstaande doelen, is  geëvalueerd en toont onder andere aan dat de inzet van Ziekenhuis op Wielen/Verpleegkundig Specialist resulteert in betere zorg en kwaliteit van leven doordat:

1. 79% van de problematiek is opgelost binnen 3 maanden, met max. 3 bezoeken.
2. De Zorg dichtbij (t)huis geleverd wordt. Hierdoor zijn geen reisbewegingen noodzakelijk voor patiënt en begeleider én is er beter zicht op thuissituatie en behoeften als mens waardoor betere aansluiting op patiënt. Hierdoor ook betere overwegingen noodzaak wel/geen diagnostiek/behandeling en aansluiting op eigen regie en autonomie.
3. Inzet ZOW bedside teaching mogelijk maakt wat resulteert in toename en verspreiding van specialistische kennis én samenwerking met huisarts en thuiszorg bij de patiënt thuis of Specialist ouderengeneeskunde en verpleging in verpleeg-verzorgingshuis.
4. De inzet van ZoW resulteert in 45%! lagere zorg kosten!

Ook biedt het concept “Ziekenhuis op Wielen” een carrièreperspectief wat bijdraagt aan behoud van verpleegkundigen in de zorg.

Ziekenhuis op Wielen is een voorbeeld van passende zorg (Integraal Zorg Akkoord) doordat het voorziet in passende zorg en ondersteuning, samen met de patiënt, op de juiste plek en met nadruk op gezondheid en behoud/verbetering kwaliteit van leven. Daarnaast resulteert de inzet van ZoW  in zowel een positieve impact op zowel toegankelijkheid en kwaliteit als betaalbaarheid van zorg.

Het concept ZoW is een inspiratie voor wat de juiste zorg op de juiste plaats én door de juiste persoon kan bewerkstelligen.

Graag nemen we collega VS-en en andere stakeholders mee in het tot stand komen van deze innovatie beleidsregel, de uitkomsten van de evaluatie en het toekomstperspectief.

Perspectief op bekostiging VS in 1e lijn/VVT.

Beleidsregel ZOW resulteert in betere zorg, dichtbij (t)huis met lagere zorgkosten. Dit biedt perspectief op generieke bekostiging en uitbreidingsmogelijkheid voor andere disciplines.

Leerdoelen:

1. Kennisvergroting: hoe werkt aanvraag kleinschalig experiment innovatie NZa
2. Inzicht in mogelijkheden uitbreiding rolontwikkeling VS in eerste lijn en VVT in relatie tot o.a  samenwerking.
3. Verkrijgen van inzicht in en handvatten voor inzet VS in eerste lijn en VVT in verbetering kwaliteit van zorg, leven en kostenbesparing.
4. Verkrijgen van inzicht in en handvatten voor inzet T-Shape model VS.

Doe mee aan onze sessie om de neuropsychologische basis van leren, de uitdagingen in moderne medische educatie en de nieuwste innovaties die dit veld transformeren te verkennen.

De Neuropsychologische Basis van Leren

Het begrijpen van de neuropsychologische basis van leren is cruciaal voor het ontwikkelen van effectieve onderwijsstrategieën. Leren omvat complexe hersenprocessen, waaronder geheugenformatie, neurale plasticiteit en cognitieve functies. Belangrijke hersengebieden, zoals de hippocampus en de prefrontale cortex, spelen een essentiële rol bij het coderen en ophalen van informatie. Neurotransmitters zoals dopamine en serotonine beïnvloeden motivatie en emotionele reacties, die direct de leerprestaties beïnvloeden. Door inzichten uit de neurowetenschappen te benutten, kunnen we onderwijsomgevingen creëren die de cognitieve betrokkenheid en retentie verbeteren, waardoor de leerresultaten verbeteren.

Herinrichting van Medische Educatie

Traditionele medische educatie volgt vaak een top-down benadering, waarbij instellingen lezingen en lessen geven aan passieve leerlingen. Ons initiatief streeft ernaar dit model te revolutioneren door een platte, peer-to-peer leeromgeving te bevorderen. Deze paradigmaverschuiving betrekt medische professionals zowel bij de creatie als bij de consumptie van educatieve inhoud, met de nadruk op samenwerkend en interactief leren.

Kernprincipes

Wij geloven sterk dat het centraal stellen van de persoonlijke ontwikkeling van medische professionals in het onderwijs hun nieuwsgierigheid en leergierigheid zal voeden, wat leidt tot een meer boeiend en effectief leerproces. Deze benadering verbetert niet alleen individuele groei, maar versterkt ook het gevoel van gemeenschap en saamhorigheid binnen het medische veld.

Overzicht van de Sessie

Deze sessie zal ingaan op:

– De Neuropsychologische Basis van Leren: Begrijpen hoe de hersenen informatie verwerken en onthouden.
– Uitdagingen in Moderne Medische Educatie: Het identificeren van de obstakels waarmee de huidige modellen voor medische educatie worden geconfronteerd.
– Innovatieve Onderwijsstrategieën: Het verkennen van geavanceerde methoden en technologieën die medische educatie opnieuw vormgeven.

Doe mee om een frisse kijk op medische educatie te krijgen en ontdek hoe een peer-to-peer benadering leerervaringen voor medische professionals kan transformeren. Samen kunnen we een dynamischer, inclusiever en effectiever educatief milieu opbouwen.

In deze workshop gaan we van gedachten wisselen over de positionering van de VS-GGZ. We beginnen met een korte speelse inleiding over de herkomst en de stand van zaken nu.

Aan de hand van stellingen gaan we met elkaar in gesprek. De workshop eindigt met een to-do-lijst voor de toekomst.

Deze verboden (?) woorden en zinnen komen aan de orde: meerwaarde, Calimero, rechterhand van de dokter, taakherschikking, dat kan ik ook wel/ dat kan ik beter, domeindiscussie.

Voor wie:

VS’en/ VIOS met adviezen, meningen en vragen.

Workshopleiders:

1. Esther vd Brink, VS-GGZ ‘s Heerenloo, SPH. Esther heeft de uitdrukking ‘hoofdzusters met een mening’ bedacht.
2. Inke Schaap, VS-GGZ GGZ inGeest/ Kindt Clinics, psycholoog, docent opleidingsinstelling GGZ-VS Utrecht. Inke is een keer ‘een hele dure zuster’ genoemd.

Literatuur:

1. Barnes, H., Faraz Covelli, A., & Rubright, J. D. (2021). Development of the novice nurse practitioner role transition scale: An exploratory factor analysis. Journal of the American Association of Nurse Practitioners, 34(1), 79–88. https://doi.org/10.1097/JXX.0000000000000566
2. de Casterlé, B. D., & Vanlaere, L. (2022). Laughter and humour in nursing: A matter of ethics?. Nursing ethics, 29(7-8), 1547–1548. https://doi.org/10.1177/09697330221134309
3. Hoffman, L. A., Happ, M. B., Scharfenberg, C., DiVirgilio-Thomas, D., & Tasota, F. J. (2004). Perceptions of physicians, nurses, and respiratory therapists about the role of acute care nurse practitioners. American journal of critical care : an official publication, American Association of Critical-Care Nurses, 13(6), 480–488.
4. van Kraaij, J., van Oostveen, C., Vermeulen, H., Heinen, M., Huis, A., Adriaansen, M., & Peters, J. (2020). Nurse practitioners’ perceptions of their ability to enact leadership in hospital care. Journal of clinical nursing, 29(3-4), 447–458. https://doi.org/10.1111/jocn.15105
5. Lowe, G., Plummer, V., & Boyd, L. (2018). Nurse practitioner integration: Qualitative experiences of the change management process. Journal of nursing management, 26(8), 992–1001. https://doi.org/10.1111/jonm.12624

Positionering

Leerdoelen

Na deze workshop:

1. Kun je de geschiedenis van de positionering van de VS-GGZ schetsen
2. Heb je ideeën opgedaan met betrekking tot het perspectief van deze positionering
3. Kun je de huidige stand van zaken ten aanzien van positionering weergeven

Binnen GGZ Oost Brabant is er sprake van een ontwikkeling binnen de verpleegkundige zorg en behandeling waarbij onder regiebehandelaarschap van de VS GGZ alle behandeling, zoals passend binnen het landelijk kwaliteitsstatuut, kan worden geïndiceerd en geregisseerd. Zowel multidisciplinair als binnen de verpleegkundige en agogische beroepen zal de positie van verpleegkundigen in het algemeen en verpleegkundig specialisten in het bijzonder versterkt worden. In de vorm van een ambulante en klinische pilot worden de doelen en resultaten van deze ontwikkeling vorm gegeven met als doel tot een duurzaam concept te komen wat in een groot deel van de organisatie geïmplementeerd kan worden. Dat is het perspectief op langere termijn van deze innovatieve ontwikkeling. Verpleegkundig Specialisten en VIOS hebben hier een expliciete rol in de vorm van kartrekkers, organisators van de zorg en regiebehandelaar.

Implementatie van Nurse Led Zorg en Behandeling binnen de SGGZ

Link met het thema: duurzame en toekomstbestendige inzet van de VS-GGZ binnen de SGGZ, dus perspectief in werkzaamheden en positionering.

Leerdoelen:

1. informatie delen met de deelnemers over de ontwikkeling van Nurse-led zorg en behandeling
2. informatie en inzichten uitwisselen met elkaar over Nurse-led zorg en behandeling
3. tips en adviezen uit de praktijk ophalen, om zo tot een gedegen duurzame inzet van Nurse-led zorg en behandeling te komen binnen GGZ Oost Brabant

Professionele Zeggenschap in Nederland lijkt een interessant fenomeen! Het is dus van belang om het perspectief van onze beroepsgroepen In de zorg mee te laten praten over het zorgbeleid. Niet alleen op je eigen vierkante meter maar ook op teamniveau, organisatieniveau en zelfs op landelijk niveau. De deur staat wijd open om je stem te laten horen en mede te bepalen wat voorwaarden moeten zijn waarbinnen wij goede zorg kunnen bieden. Meer zeggenschap gaat leiden tot betere zorg en ‘last but not least’ meer werkplezier. Dus  behoud van en het aantrekken van collega’s.  Maar……vanzelfsprekend is de borging van zeggenschap nog niet. Wat is er nodig? Een stafbestuur? Medische raad? Er liggen grote kansen en uitdagingen als verpleegkundig specialist bij te dragen aan het vormgeven van zeggenschap. Wat gaat jou rol hierin zijn? We zijn goed inhoudelijk opgeleid maar welke skills heb je nodig om strategisch beleid te beïnvloeden? Hoe ziet de route eruit naar een Magnet erkenning? Wat is shared governance? Wat is de verantwoordelijkheid van de zorgorganisatie? En wat zegt de wetgeving? Is het handig om je aan te sluiten bij een vakgroep VS, of juist in de VAR,  VSB of VAS?  Wat is de rol van de beroepsvereniging hierin, zitten wij eigenlijk als VS voldoende aan landelijke tafels en bepalen we daar ook mede de agenda’s?

Al met al, een breed perspectief waarin we ons gaan verdiepen tijdens deze workshop en de VS op zijn eigen vierkante meter in beweging gaat komen. Weg uit de comfort zone en gewoon zeggenschap gaan toepassen!!

De VS en Professionele Zeggenschap, steeds weer een uitdagend en prikkelend perspectief?

Leerdoelen:

1. De deelnemer weet de huidige stand van zaken rondom zeggenschap In Nederland.
2. De deelnemer weet wat professionele zeggenschap vanuit zijn eigen perspectief betekent en kan voorbeelden uit de eigen praktijk weerleggen.
3. De deelnemer weet hoe hij vanuit zijn beroepsinhoud kan meepraten, invloed kan hebben op individueel,  team, organisatie en landelijk niveau.

Ben jij als VS niet werkzaam binnen de spoedzorg, dan is dit een interessante workshop voor jou: vanuit een ander perspectief!

Stel je je eens voor… Een (groot) incident…een busongeluk op de snelweg, een aanslag of noodweer tijdens een festival…

Chaos en paniek. Als er écht iets aan de hand is, zijn de hulpdiensten er vaak snel, maar in de eerste minuten kan jij als omstander en juist jij als VS meteen eerste hulp bieden en misschien wel hét verschil maken. Misschien wil je wel helpen bij een incident of ongeluk, maar weet je niet hoe?

Ben en Rudolf hebben samen bijna 50 jaar ervaring binnen de ambulancezorg. Zowel vanuit deze ervaring als vanuit defensie leren ze je hoe je hulp moet inschakelen en wat je zelf kunt doen, ook als je geen EHBO-trommel bij je hebt.

Na een korte theoretische introductie ga je in deze ‘hands-on’ workshop vooral actief en lekker praktisch aan de slag met casuïstiek en gefingeerde letsels. Je leert een aantal levensreddende handelingen en handelen bij bewusteloosheid. De casuïstiek wordt vervolgens nabesproken waarbij we ‘lessons learned’ willen identificeren.

Om mee te doen aan deze voornamelijk praktische workshop heb je vooraf geen specifieke theoretische kennis nodig.

Maak jij straks het verschil in een acute situatie?!

Nieuw perspectief in levensreddend handelen.

Na het volgen van deze workshop is de verpleegkundig specialist in staat:

1. gevaren bij calamiteiten te herkennen en zorg te dragen voor eigen veiligheid: control then ACT!
2. vanuit deze eigen veiligheid (potentieel) levensbedreigende verwondingen te herkennen en aanwijzingen te geven aan anderen hoe deze te behandelen of deze zelf te behandelen.
3. om bij calamiteiten een goede en volledige 112 melding te doen.
4. om bij calamiteiten te triëren en te bepalen wie het eerst dringende zorg nodig heeft.
5. om bij calamiteiten levensreddend te handelen op basis van EBM richtlijnen en aanwijzingen.
6. om bij calamiteiten improviserend levensreddend te handelen en gebruik te maken van voor handen zijnde materialen.

Het hebben van een ernstige ziekte, vooral een ongeneeslijke ziekte, heeft niet alleen gevolgen voor de patiënt zelf maar ook voor de mensen in zijn omgeving, zoals de kinderen en de kleinkinderen. Veel grootouders hebben intensief contact met hun kleinkinderen, bijvoorbeeld omdat ze wekelijks oppassen.

Uit onderzoek is gebleken dat het voor kinderen belangrijk is geïnformeerd en betrokken te zijn bij het ziekteproces van hun ouder. Ouders zijn vaak onzeker en vinden het vaak moeilijk hoe zij hun kinderen kunnen betrekken. Kinderen, zelfs baby’s en jonge kinderen vanaf 2 jaar kunnen emoties binnen het gezin waarnemen en kunnen hierdoor veranderd gedrag laten zien. Dit kan zowel in het gezin als daarbuiten plaatsvinden. Kinderen kunnen last hebben van een schuldgevoel omdat zij denken dat zij niet lief genoeg zijn geweest en dat daardoor hun ouders ziek is geworden. Juist om dit te voorkomen is het betrekken van kinderen van alle leeftijden belangrijk. Het betrokken zijn bij het ziekteproces kan ook bijdragen aan het vergroten van de veerkracht van de kinderen doordat zij al  vroeg  leren omgaan met verdriet en verlies.

Het begeleiden van de ouders bij omgaan en communicatie met hun kinderen, maar ook het begeleiden van de kinderen zelf is bij uitstek een rol van de VS. De VS heeft inzicht in het ziekteproces, de behandeling en weet wat de gevolgen kunnen zijn binnen het sociale domein. Daarnaast lopen VS-en vaak lang met de patiënt en zijn naasten mee op en leert zo het gezin beter kennen. Zij bezitten de juiste communicatievaardigheden om kwetsbare onderwerpen als zorg voor kinderen met de ernstige ziekte patiënt te bespreken.

Het perspectief van de kinderen wordt vaak niet meegenomen in de zorg aan de zieke ouder. Dit komt deels door gebrek aan kennis bij zorgverleners om over dit onderwerp te praten, ook bij VS-en. Veel zorgverleners vinden het praten met de patiënt over de (klein)kinderen moeilijk, voelen zich kwetsbaar en hebben het gevoel niet te weten hoe ze ouders kunnen ondersteunen.

Er is een landelijke werkgroep KIEZO die is opgericht om zorgverleners te ondersteunen in de zorg voor kinderen van ernstig zieke ouders. Als eerste stap is er een Position Paper geschreven. Deze is overhandigd aan beleidsmakers en zorgverleners in de chronische en palliatieve zorg. Hierin worden de perspectieven van de zorgverlener, de ouders en de kinderen belicht.

Opzet: In een onderwijsleergesprek wordt aan de hand van casuïstiek ingegaan op wat belangrijk is in de zorg voor kinderen van een ongeneeslijk zieke ouder en waarom, wat de rol van de VS hierbij is en waarom de zorg voor kinderen soms lastig is. Ook zal er aandacht besteed worden aan hulpbronnen die zowel door de ouder als ook door de VS gebruikt  kan worden.

Leerdoelen:

1. De verpleegkundig specialist is in staat te inventariseren of de patiënt (klein)kinderen heeft, hoe die (klein)kinderen omgaan met de ziekte en mogelijk overlijden van hun zieke (groot)ouder.
2. De verpleegkundig specialist weet waarom het belangrijk is (klein) kinderen te betrekken bij het ziekteproces van de ernstig zieke (groot)ouder en evt. naderend overlijden.
3. De verpleegkundig specialist kan ouders ondersteuning bieden bij de communicatie met hun (klein)kinderen over de ziekte en mogelijk naderend overlijden.
4. De verpleegkundig specialist weet wat haar / zijn eigen taak is t.a.v. de begeleiding van kinderen en hun ouders en waar haar/zijn eigen persoonlijk grenzen liggen (ten aanzien van eigen kennis en vaardigheden)

De GGZ barst uit haar voegen. De vraag naar en de instroom in de ggz nemen in rap tempo toe. Uit het langlopende landelijke NEMESIS onderzoek van het Trimbos-instituut blijkt tussen 2007 en 2022 een sterke stijging in het percentage volwassenen met psychische aandoeningen, vooral onder jongvolwassenen en studenten. Tegelijkertijd neemt de arbeidsmarktkrapte toe. Er lijkt consensus in de GGZ (BG-GGZ en S-GGZ) over het feit dat in tijden van schaarste de focus van de GGZ zou moeten liggen op de mensen die de hulp het hardst nodig hebben (FWG trendrapport GGZ).

De forse toename van psychische klachten in een toenemend complex wordende maatschappij in combinatie met de schaars wordende GGZ behandelmogelijkheden, leidt in de huisartsenzorg tot toename van hulpvragen die eveneens complexer worden.

De VS GGZ pioniert samen met huisartsen in de eerstelijn. Zij zorgen samen voor nieuwe ervaringen met ggz in de huisartsenzorg met perspectief op de toekomst, waarin ggz onverminderd op de eerstelijn blijft afkomen. Een VS GGZ in de huisartsenpraktijk biedt patiënten perspectief om professionele behandeling te krijgen in de huisartsenpraktijk en biedt de huisarts perspectief op werkdrukvermindering. Kortom; in tijden van schaarste kan kwaliteit van zorg gewaarborgd blijven en duurzaamheid voor medewerkers wordt bevorderd.

Opzet:

De ontwikkeling van de VS GGZ in de huisartsenzorg, wordt op verschillende manieren gewaardeerd. Er zijn kritische kanttekeningen en kansen. Er zijn visie verschillen. VS-en en huisartsen pionieren, zijn op zoek naar duidelijkheid en hebben vragen over financiering. Interviews van patiënten bevestigen de toegevoegde waarde van deze expertise in de huisartsenpraktijk. Tijdens de workshop zullen de resultaten van het onderzoek door de HAN van “Pionieren naar groei”, hetgeen heeft geresulteerd in een handreiking, gepresenteerd worden en zal er met de zaal in dialoog gegaan worden inzake deze ontwikkeling.

Het pionieren van de VS GGZ in de huisartsenzorg zorgt voor nieuwe ervaringen met ggz in de huisartsenzorg met perspectief op de toekomst, zowel voor patiënten als huisartsen.

Na het volgen van deze workshop zal de deelnemer:

1. Zicht hebben de mogelijkheden voor de VS GGZ in de huisartsenzorg
2. Zicht hebben op de toegevoegde waarde voor de patiënt
3. Zicht hebben op de mogelijkheden voor eigen ontwikkeling inclusief besef van het solistische aspect wat deze functie met zich meebrengt.
4. Zicht hebben op het huidige “zorglandschap” wat betreft regelgeving, financiering en verschillende visies inclusief weerstanden.
5. Door de dialoog aan te gaan in de workshop kan de deelnemer zicht krijgen op zijn/haar eigen visie / motivatie ten aanzien van een dergelijke functie.
6. Zicht krijgen op de invloed van de generalistische context van de huisartsenzorg op de professionele ontwikkeling van de VS GGZ waarin het generalistische en specialistische samen komen.

Vrij tenzij, perspectief over vrijheid en veiligheid

We volgen meneer Smits, hij woont thuis met zijn vrouw en het valt op dat hij steeds vaker dingen vergeet. Meneer Smits gaat met zijn vrouw op advies van de huisarts naar de poli Geriatrie, na uitgebreide onderzoeken volgt de diagnose Alzheimer. Na verloop van de jaren komt de thuiszorg in beeld om meneer Smits te helpen met ADL-taken, maar meneer Smits vindt dit helemaal niet nodig, hij kan alles prima zelf. Na verloop van tijd valt meneer Smits en wordt hij opgenomen op de Geriatrie afdeling, hij krijgt een delier en wordt erg onrustig. Hij weigert zijn behandeling en wordt erg boos. Zijn echtgenote benoemd dat het thuis al langer moeizaam ging en wordt meneer Smits opgenomen in het verpleeghuis. In het verpleeghuis roept meneer Smits veel om zijn echtgenote, dwaalt ’s nachts en weigert nog steeds soms hulp bij het kleden en wassen. De verpleging staat met hun handen in het haar.

Door middel van een patiëntenreis te maken nemen wij de toehoorder mee voor welke uitdagingen je kan komen te staan als het gaat om onvrijwillige zorg. Thuis, in het ziekenhuis en in het verpleeghuis. Als Verpleegkundig Specialist (VS) kun je te maken met verschillende perspectieven op vrijheid en veiligheid als het gaat om zorg en behandeling. Hoe zorg je ervoor, dat onvrijwillige zorg wordt voorkomen of wanneer nodig zo zorgvuldig mogelijk wordt ingezet? Welke perspectieven spelen een belangrijke rol? En hoe kunnen we hierin samenwerken vanuit de verschillende zorgaanbieders?

Met deze sessie nemen wij vanuit verschillende perspectieven de toehoorder mee:

1. Geschiedenis van visie op vrijheid en veiligheid door de eeuwen heen
2. De rol van verbeterdoel vrijheidsbeperkende interventies in het ziekenhuis
3. De impact van de wet zorg en dwang in het thuis en verpleeghuis en de rol van VS als WZD-functionaris.
4. Het belang van preventie en alternatieven voor vrijheid en veiligheid
5. Belang van het kennen van elkaars perspectieven: wat kunnen we leren van elkaar? En beter samenwerken?
6. Toekomst van vrijheid en veiligheid in de zorgketen

Leerdoelen:

1. De VS is op de hoogte welke wet/regelgeving bij vrijheid en veiligheid komt kijken.
2. De VS krijgt praktische tips om vrijheidsbeperking te voorkomen, dan wel hoe het zo zorgvuldig mogelijk in te zetten.
3. De VS is op de hoogte van het belang van samenwerking in de keten.

Of je nu VS GGZ ben of VS AGZ, er wordt van je verwacht dat je acute somatische ziektebeelden kunt vaststellen en daar de juiste behandeling voor in weet te zetten of de juiste specialist voor weet te consulteren.

Maar hoe zit dat eigenlijk met de meest voorkomende acute psychiatrische ziektebeelden? Weten alle verpleegkundig specialisten wat het verschil is tussen een manie en een psychose? En hoe ga je om met iemand die suïcidaal is? Hoe benader je iemand die badend van het zweet in een hoek gekropen zit?

Vanuit het perspectief van de VS GGZ zullen dit wellicht geen moeilijke vragen zijn om te beantwoorden. Of toch wel? Want niet iedere VS GGZ heeft ervaring met het behandelen van acute psychiatrie.

En vanuit het perspectief van een VS AGZ is dit wellicht casuïstiek waar men zich niet bepaald in thuis voelt en snel zal zoeken naar het telefoonnummer van de crisis- of consultatieve dienst.

In een interactieve sessie voor zowel VS AGZ als VS GGZ wordt door twee VS GGZ werkzaam in de ambulante en klinische acute psychiatrie kennis en kunde bij gebracht aan de deelnemers om de meest voorkomende acute psychiatrische ziektebeelden te kunnen herkennen. Daarnaast zullen de deelnemers tips ontvangen hoe ze zichzelf kunnen bekwamen om in hun dagelijkse praktijk om te gaan met acute psychiatrische ziektebeelden.

De basis van behandeling van acute psychiatrie

De deelnemers zullen na het afronden van deze sessie:

1. inzicht hebben gekregen in de wijze waarop je als verpleegkundig specialist kunt bijdragen aan de diagnostiek en behandeling van de meest voorkomende acute psychiatrische ziektebeelden
2. kennis hebben vergaard over de risicofactoren die een acute psychiatrische crisis kunnen uitlokken
3. tips hebben ontvangen hoe ze zichzelf verder kunnen bekwamen in het omgaan met mensen in een acute psychiatrische crisis

In 2026 wordt een nieuwe methode voor herregistratie ingevoerd. In deze nieuwe methode bepaal jij zelf wat je nodig hebt om bekwaam te blijven. Aan het begin van een registratieperiode van vijf jaar maak je op basis van een zelfassessment een herregistratieplan. Als verpleegkundig specialist ben je vrij om te beslissen welke activiteiten bijdragen aan jouw deskundigheid. Na feedback van directe collega’s stel je het plan bij en ga je het uitvoeren. Na ongeveer tweeëneenhalf jaar doe je een tussentijdse evaluatie en stellen je jouw herregistratieplan bij. Met een eindevaluatie sluit je de registratieperiode na vijf jaar af.

In 2023 hebben 32 verpleegkundig specialisten de nieuwe herregistratiemethode getest. Een aantal van hen vertelt hoe deze test is bevallen. Hebben ze écht gevoel dat ze meer ruimte hebben gekregen om zelf richting te geven aan hun bekwaamheid?

In 2024 zijn ook verspreid over het land bijeenkomsten georganiseerd waarin verpleegkundig specialisten ideeën en verbeterpunten konden aanleveren voor de invoering van de nieuwe herregistratiemethode. In deze parallelsessie wordt verteld wat de uitkomsten zijn van deze landelijke bijeenkomsten.

Daarnaast wordt in de parallelsessie uitleg gegeven over de verdere invoering van de nieuwe herregistratiemethode. Daarbij komen onder andere de volgende vragen aan bod. Wat kun jij de komende jaren verwachten en wanneer ga jij er iets van merken? Wordt de nieuwe herregistratiemethode in één keer verplicht voor iedereen? Of komt er een overgangstraject waarbij verpleegkundig specialisten nog enkele jaren gebruik kunnen maken van de huidige herregistratiemethode?

Deze parallelsessie wordt gecoördineerd door Michelle Jansen, projectleider van ‘Bekwaamheid in de Toekomst’ en Bas Vogel, secretaris van de Registratiecommissie Specialismen Verpleegkunde (RSV). Ook komen verpleegkundig specialisten aan het woord die in 2023 hebben deelgenomen aan de test (pilot) van de nieuwe herregistratiemethode en aan de landelijke bijeenkomsten in 2024.

Wil je nu al meer weten over de stand van zaken rond de nieuwe herregistratiemethode? Kijk dan op https://www.venvn.nl/registers/verpleegkundig-specialisten-register/herregistratie/pilot-nieuwe-herregistratiemethode/  

In de komende jaren wordt een nieuwe herregistratiemethode ingevoerd. Dit biedt verpleegkundig specialisten veel  perspectief om zelf invulling te geven aan het onderhouden van hun bekwaamheid.

Deelnemers:

1. begrijpen wat de nieuwe herregistratmethode inhoudt,
2. hebben inzicht in de mogelijke gevolgen voor henzelf,
3. begrijpen welke ruimte de nieuwe herregistratiemethode biedt om zelf richting en invulling te geven aan hun herregistratie.

Als verpleegkundig specialist kom je een variëteit aan patiënten tegen. Jong, oud, hoog of laag opgeleid, alleen of met een partner. En bijna al je patiënten hebben 1 of meer voeten. Met of zonder tenen. In goede of slechte schoenen. Ze zitten, lopen, slepen of staan. En hoe goed zorgen we zelf voor onze voeten? In deze sessie willen wij het hebben over voeten, de anatomie, biomechanica en enkele ziektebeelden bij voeten, neuropathie, arteriosclerose en stand afwijking. De nadruk zal liggen op kennis verkrijgen en handvatten geven aan preventie voor de volwassen en oudere voet. Hoe kun jij als verpleegkundig specialist bijdragen aan goede voetzorg en preventie voor jou patiënten categorie? Kortom met verschillende perspectieven kijken naar de voet:

1. visueel wat er te zien is aan de voet
2. toekomst perspectief hoe kunnen we verslechtering of zelf een amputatie mogelijk voorkomen
3. sociaal perspectief: wat kost het de samenleving, wat kost het de patiënt en wat als je dat niet kunt betalen?
4. Patiëntperspectief: inzicht in ervaringen en behoeften.

Hoe kunnen we goede voetzorg verder uitbreiden en mensen op de hoogte brengen en hopelijk amputaties voorkomen.

Anatomie en biomechanica van de volwassen voet. Uitvoeren van lichamelijk onderzoek. Daarnaast tips en trucs voor preventie, voetzorg en beoordeling van schoeisel.

Leerdoelen:

1. Aan het eind van deze sessie heeft de deelnemer meer inzicht in de anatomie en biomechanica van de volwassen/oudere voet
2. Aan het eind van deze sessie heeft de deelnemer meer inzicht in verschillende ziektebeelden die voorkomen bij de volwassen/oudere voet.
3. Aan het eind van deze sessie heeft de deelnemer de kennis om lichamelijk onderzoek uit te voeren op de volwassen/oudere voet.
4. Aan het eind van deze sessie heeft de deelnemer adviezen om actief te gebruiken in de eigen praktijk voor preventie en informatie aan de patiënt.
5. Aan het eind van de sessie is meer kennis over het netwerk en wie je in je eigen omgeving zou kunnen betrekken in je netwerk.

GHB (GammaHydroxy Boterzuur) is een van nature voorkomende neurotransmitter in de hersenen. Het middel GHB geeft een ontspannend en euforisch effect. Bij meerdere doseringen per dag kan gebruik leiden tot tolerantie en afhankelijkheid. Het middel is al langere tijd bekend binnen de gezondheidszorg en hulpverleners kunnen in verschillende takken van de zorg in aanraking komen met gebruikers van GHB die worstelen met (de gevolgen van) gebruik.

De klachtenpresentatie bij GHB kan overeenkomen met een beeld van onthouding of overdosering. Voorbeelden van ontwenning zijn tremor, angstklachten, motorische onrust, spiertrekkingen, hallucinatie en kan een delier tot gevolg hebben. Hoewel er inmiddels uitgebreide ervaring en werkbare richtlijnen bestaan, voelen veel verpleegkundig specialisten zich niet altijd bekwaam in de uitvoering hiervan.

De groep GHB gebruikers kenmerkt zich vaak door een jonge leeftijd, ernstige problematiek en verhoogde kans op terugval. Er is veelal sprake van comorbiditeit zoals angst- en stemmingsklachten. Ook cognitieve problemen, beperkingen in het sociaal-maatschappelijk functioneren en de afwezigheid van een steunend netwerk komen vaak voor. Er is sprake van een toename van cliënten die GHB combineren met een ander middel, zogeheten polymiddelengebruik.

Een GHB detoxificatie vindt klinisch plaats via farmaceutische GHB, bijvoorbeeld Xyrem 500MG/ML. Een detoxificatie van GHB gebruik in combinatie met andere middelen is complexer en vraagt vaak intensieve, veelal klinische, behandeling. Deze behandeling brengt hoge kosten met zich mee en in de praktijk is vaak sprake van een recidief.

Met name de combinatie van GHB en alcohol vraagt intensieve zorg en een aangepast beleid. De alcohol bindt zich meer aan de GABA-A receptor terwijl de GHB zich bindt aan de GABA-A én GABA-B receptor. Over deze combinatie is minder bekend en er is nog maar zeer beperkt onderzoek naar gedaan.

Tijdens deze workshop krijgt u inzicht in de wijze waarop een reguliere GHB detox kan worden uitgevoerd, welke stappen doorlopen moeten worden en welk beeld je kan verwachten. Daarnaast wordt ingegaan op complexere ontwenningsbeelden zoals bij polymiddelengebruik het geval kan zijn. Als laatste wordt stilgestaan bij het herstel na een detoxbehandeling, zodat de client ook na de behandeling verder kan werken aan het herstel.

Detoxificatie van GHB en alcohol. Wij willen met de parallel sessie hulpverleners weer perspectief bieden om om te gaan met deze doelgroep.

Leerdoelen:

1. Aan het eind ben je op de hoogte hoe je een GHB detox kunt uitvoeren
2. Aan het eind weet je welke ontwenningsverschijnselen er zijn bij het ontgiften van GHB en bij poly middelengebruik
3. Aan het eind ben je bekend welke effecten GHB en alcohol hebben op het brein

In 2019 kwamen een aantal bestuurders bijeen van zorgorganisaties in Noord-Holland noord. Zij spraken over de volgende problemen in de toekomst:

1. Verdubbeling van het aantal ouderen met chronische ziekten en dementie in de komende twintig jaar;
2. Toenemende comorbiditeit en zorgzwaarte, met afnemende mantelzorg;
3. Afname van de beroepsbevolking en groeiende tekorten aan huisartsen en specialisten ouderengeneeskunde.

Tegelijkertijd heb ik met een aantal enthousiaste VS’n een regionaal netwerk ouderenzorg NHN opgericht.

De bestuurders en het netwerk vonden elkaar, en is er een project gestart: “de regionale opleidingspoule”.

Drie VS’n van verschillende organisaties hebben dit project opgezet met als doel: goede en passende medische zorg aan ouderen in onze regio.

We zijn er van overtuigd dat de VS een grote meerwaarde heeft voor de doelgroep. Ons perspectief is dat er voldoende VS’n zijn in de regio. Belangrijk is dat er genoeg gedaan wordt aan opleiding.

In onze regio zijn nog een aantal organisaties die WLZ-zorg leveren zonder behandeling. Zij hebben geen arts of VS in dienst.

We zijn als volgt begonnen:

Een van ons werd formeel leermeester/praktijkopleider voor een VIOS die in dienst is van een van de eerder genoemde organisaties. Een bijzondere constructie die we voor hebben gelegd aan zowel Hogeschool Leiden als Inholland. Zij stemden met deze constructie in.

De eerste twee VS zijn afgelopen jaar afgestudeerd.

We hebben inmiddels twee varianten:

1. VIOS heeft een externe leermeester en loopt stages bij verschillende organisaties (door ons netwerk kunnen we snel en praktisch stages regelen)
2. VIOS heeft een leermeester van de eigen organisatie maar maakt wel gebruik van stages in andere organisaties.

Zo’n vier keer per jaar koppelen we terug aan de bestuurders in de regio wat de stand van zaken is. We hebben een handboek geschreven waarin het proces staat beschreven zodat elke organisatie kan zien wat nodig is om deel te nemen aan de regionale opleidingspoule.

Stand van zaken op dit moment:

2 VS’n afgestudeerd

3 VS’n in het tweede jaar

3 VS’n in het eerste jaar

6 aanmeldingen voor het schooljaar 2024/2025

We spreken zelf inmiddels van een succesvol project.

Regionale opleidingspoule VS Ouderenzorg

Perspectief:

1. Met ons project zorgen we voor voldoende VS’n voor de regio  omdat de functie van VS uitstekend geschikt is in het zorgveld van kwetsbare ouderen.
2. VS heeft kennis van het opzetten van een regionaal netwerk om kennis en ervaring te delen.
3. VS heeft handvatten gekregen om een aantrekkelijk opleiding te bieden dmv stages in verschillende organisaties in de ouderenzorg.
4. VS  kan verwoorden hoe men een regionale opleidingspoule kan organiseren.

Het congres met het thema “perspectief” biedt een uitstekende gelegenheid voor het bestuur V&VN VS om de leden te ontmoeten, ideeën op te halen en de strategische agenda te bespreken.

Het bestuur nodigt Verpleegkundig Specialisten uit om elkaar te ontmoeten en ervaringen uit te wisselen. Het congres is een platform waar Verpleegkundig Specialisten samen kunnen komen, niet alleen om te leren van experts, maar ook om van elkaar te leren. De Verpleegkundig Specialist is een T-shaped professional waarin nog veel kansen liggen voor de beroepsgroep ten behoeve van de positionering van de Verpleegkundig Specialist. Het bestuur V&VN VS wil daarover graag in gesprek, om ideeën en behoeftes op te halen met perspectief op de strategische agenda. Het is een gelegenheid om te bespreken hoe Verpleegkundig Specialisten hun vaardigheden kunnen blijven benutten om de zorg te verbeteren en een positieve impact te hebben op de patiëntenzorg. Wat is het (gezamenlijk) perspectief van de Verpleegkundig Specialist en van het bestuur?

De sessie zal interactief ingericht worden waar leden vragen kunnen stellen, suggesties kunnen doen of hun standpunten kunnen delen. Dit geeft de leden de mogelijkheid om direct in dialoog te gaan met het bestuur V&VN VS.

Leerdoelen:

1. Gezamenlijk perspectief op het beroep Verpleegkundig Specialist
2. Bestuur leert het perspectief, ideeën en wensen van de leden kennen.
3. Kennis van de strategische agenda van bestuur V&VN VS en hoe dit bijdraagt aan de positie van de Verpleegkundig Specialist.
4. Uitwisselen van kennis over positionering en profilering tussen bestuur V&VN VS en leden.

In januari 2024 is de herschreven handreiking bewust stoppen met eten en drinken (BSTED) verschenen.

Hierin  zijn verschillende veranderingen opgenomen op basis van nieuwe literatuur en onderzoek.

Bewust stoppen met eten en drinken doe je met een doel: het perspectief om je dood te bespoedigen.

Op welke wijze kan de verpleegkundig specialist de cliënt zo optimaal mogelijk informeren, begeleiden en ondersteunen. Dit zijn de belangrijkste vragen die mijn presentatie zal beantwoorden.

Jouw kijk op leven, zijn perspectief op de dood

Na mijn presentatie kunnen de aanwezigen benoemen:

1. welke randvoorwaarden moeten aanwezig zijn zodat de verpleegkundig specialist de cliënt optimaal mogelijk kan begeleiden in dit proces
2. Welke valkuilen, moeilijkheden en lichamelijke klachten kunnen ontstaan in dit proces
3. Dat ze de besluitvorming bij wilsonbekwame cliënten kunnen volgen en toepassen

Een ongemakkelijke waarheid: gespecialiseerde behandeling voor patiënten met therapieresistente schizofrenie (TRS) binnen generalistische teams is onvoldoende. Waarom lukt ons dit niet?

Tijdens de workshop worden resultaten van de studie besproken waarin een specialistisch behandelprogramma (CC-TRS) gepoogd werd te implementeren in VIP en (generalistische) FACT teams. Het lukte niet om dit behandelaanbod in de praktijk te brengen. Verschillende perspectieven (van de onderzoekers, de betrokken teams en behandelaren waar CC-TRS geïmplementeerd werd, als ook (externe) experts in het veld) werden onderzocht om antwoord te geven op de vraag waarom implementatie van het behandelprogramma niet gelukt is. Belangrijke lessen die hieruit kunnen worden getrokken zullen tijdens de workshop worden besproken.

In een veranderend Geriatrisch Revalidatie landschap is de VS de spil op een nieuw opgezette afdeling.

Een verpleeghuis afdeling binnen de muren van het ziekenhuis, waarbij de nadruk ligt op korte intensieve revalidatie. De kaders staan er door de financiering, de inhoud mag opnieuw ontwikkeld worden.

De aanleiding voor het starten van deze afdeling is de wens voor een betere doorstroming, minder verkeerde bedden in het ziekenhuis en de mogelijkheid voor kortdurend revalideren.

Als verpleegkundig specialisten zijn wij de constante factor en verantwoordelijk voor de inhoud van het revalidatietraject en de dagelijkse medische zorg. Bij hoog-complexe situaties is er een SO beschikbaar voor telefonische consultatie/visite.

Nu een half jaar open zien we dat als verpleegkundig specialist je bezig bent met het innoveren van processen, begeleiding biedt aan collega’s in alle disciplines, mogelijkheden en kansen onderzoekt, de samenwerking in de keten dagelijkse kost is en de dagelijkse behandeling aan je revalidanten biedt.

Aan de hand van het beroepsprofiel nemen we de deelnemers mee in de kansen en ontwikkelingen van de opzet van deze afdeling. Wat betekent dit voor de komende jaren… We weten dat er vanaf 2025 veranderingen in financiering op ons afkomen. Minder klinisch, meer ambulant behandelen, soms al revalideren vanaf de SEH! Hoe gaan wij hier mee om en hoe doen collega’s in het land dit.  En wat betekent dit voor de rest van de keten?

Wij willen graag delen dat een afdeling opzetten, de bestaande processen doorbreken, collega’s in hun kracht kunnen zetten en goede behandeling bieden  de essentie van ons dagelijks werk is. We kunnen ons vak in de volle breedte uitoefenen en daar worden we blij van.

De rol van VS in het perspectief van veranderend revalidatie landschap.

1. Kennis uitwisselen
2. Ervaringen ophalen
3. Stimuleren van doorbreken van de standaarden

Een behandeling biedt perspectief. Er is kans op genezing, verbetering of vermindering van klachten. Er is hoop!

Maar medicatie kan bijwerkingen geven. En wat als dat seksuele problemen betreft? Wat doet dat met het perspectief? Hoe verhoudt zich dat tot gezondheid? In je (toekomstige) relatie.

Seksueel gedrag van mensen hangt sterk samen met hoe gezond ze zijn. Seksuele gezondheid wordt omschreven als het vermogen je seksueel aan te passen en een eigen regie te voeren, in het licht van fysieke, emotionele, sociale en spirituele uitdagingen van hetleven. Seksuele gezondheid een proces waarin een ieder, afhankelijk van de levensfase en de eigen context, seksuele aanpassingen maakt binnen zijn/haar eigen wensen en grenzen (V&VN. 2021b).

Uit onderzoek van Rutgers blijkt dat slechts 30% van de mensen met psychische problemen met een hulpvraag rond seksualiteit gepaste hulp krijgt. Zorgverleners denken vaak dat mensen zelf wel om hulp vragen, maar dat is niet het geval. 80% van de mensen met psychische problemen geeft aan er niet zelf over te beginnen, terwijl de meeste wel graag over seksualiteit willen praten als de zorgverlener er over begint.

Hoe begin je als zorgverlener dit gesprek? Welke vragen kan je stellen om inzicht te krijgen in de problematiek?

Gezondheid in breder perspectief, het belang van het bespreken van seksuele problemen in de behandeling.

Leerdoelen:

1. Na de sessie weet u waarom het belangrijk is aandacht te hebben voor seksuele gezondheid.
2. Na de sessie bent u op de hoogte van veel voorkomende seksuele problemen.
3. Na de sessie weet u hoe u het gesprek met uw patiënt kan starten.
4. Na de sessie weet u wat u zelf kan doen en wanneer u door kan verwijzen

Maak kennis met concentratie en specialisatie voor laagvolume hoogcomplexe (LVHC) doelgroepen in de langdurige zorg. Sinds 2019 wordt systematisch gewerkt aan het opbouwen van kennis en expertise voor de zogenoemde LVHC doelgroepen. Inmiddels zijn voor vijf doelgroepen expertisecentra erkend. Dit gaat om Korsakov, Langdurige bewustzijnsstoornissen, Dementie zeer ernstig probleemgedrag, Gerontopsychiatrie en Huntington. Voor drie ander doelgroepen staat dit nog te gebeuren (Multiple Sclerose, Niet aangeboren Hersenletsel met probleem gedrag en Kinderen met Niet aangeboren Hersenletsel). Cruciaal in expertisecentra is de verbinding van expertisezorg en kennisontwikkeling. Verpleegkundig specialisten zijn onmisbaar in de kennisinfrastructuur die in deze expertisecentra ontstaat.

Wat deze ontwikkeling betekent voor de zorg en behandeling in de langdurige zorg en hoe dit raakt aan de taak en rol van de verpleegkundig specialist staat centraal in deze deelsessie.

Na het volgen van de deelsessie weet de deelnemer:

1. Wat de LVHC doelgroepen binnen de nieuwe kennisinfrastructuur zijn en hoe deze expertisezorg is opgezet in de langdurige zorg.
2. Het belang van concentratie en specialisatie voor specifieke doelgroepen in de langdurige zorg.
3. Wat de specifieke rol van de verpleegkundig specialist hierin is, en hoe deze een essentiële rol heeft in de expertise ontwikkeling.
4. Hoe de LVHC-kennis & expertise ingezet kan worden voor cliënten die niet in een expertisecentrum verblijven, en wel baat hebben bij deze gespecialiseerde zorg.

Opzet van de sessie:

We beginnen interactief met vragen over concentratie en specialisatie. Daarna volgt een presentatie over de actualiteit van de lvhc-ontwikkeling in de langdurige zorg.  De focus zal liggen op de kennisinfrastructuur, de opbouw van expertise, aanleiding en impact voor de zorg. We bespreken de rol en invulling van de verpleegkundig specialist binnen expertisecentra, met ruimte voor inbreng en discussie. Ook wordt de werking van dit beleid voor de zorgketen en de rol van expertisecentra en verpleegkundig specialisten belicht en bediscussieerd. De sessie wordt geleid door de directeur van een erkend doelgroepnetwerk (44 zorginstellingen, achtergrond verpleegkundige en gezondheidswetenschapper) en de beleidsmedewerker/projectleider van het ministerie van VWS (achtergrond jurist/gezondheidsrecht).

Relatie tot het thema perspectief: concentratie en specialisatie bieden perspectief voor kwaliteit van zorg; perspectief voor de verpleegkundig specialist die als regiebehandelaar bij complexe situaties een beroep kan doen op LVHC kennis & expertise. En perspectief voor de cliënt omdat expertise leidt tot betere kwaliteit van zorg.

In deze boeiende sessie worden vier perspectieven belicht over de ‘do’s en dont’s’ bij het creëren van een inspirerende praktijkleeromgeving tijdens de MANP-opleiding. De sessie is ontworpen om deelnemers te inspireren en te motiveren met innovatieve ideeën die direct kunnen worden toegepast om de kwaliteit van het praktijkonderwijs in de eigen instelling te bevorderen. Als Verpleegkundig Specialisten heb je, óók als je geen praktijkopleider of leermeester bent, invloed op de toekomstige kwaliteit van je vakgenoten!

Perspectief 1: De Visitatiecommissie van de RSV, bestaande uit ervaren VS-en met een focus op opleiding, deelt inzichten over knelpunten en best practices die zij hebben ontdekt tijdens visitaties van instellingen die praktijkonderwijs aanbieden voor de MANP-opleiding. Hoe kunnen andere instellingen hiervan profiteren?

Perspectief 2: Praktijkopleiders en VS-en van instellingen die na eerdere knelpunten een verbeterproces hebben doorlopen, delen hun ervaringen na het implementeren van een succesvol verbetertraject. Hierbij hebben zij best practices ontwikkeld zowel qua visie als de positionering van de VS binnen de instelling en met een sterke focus op het waarborgen van kwaliteit van het praktijkonderwijs. Welke inzichten, waar andere VS-en hun voordeel mee kunnen doen, delen zij?

Perspectief 3: MANP-opleidingsinstellingen, met hun diepgaande ervaring over wat wel en niet werkt in de praktijk, delen de voor hen cruciale elementen voor het creëren van een inspirerende praktijkleeromgeving.

Perspectief 4:  Tot slot verkennen de deelnemers aan deze sessie – beroepsgenoten, praktijkopleiders, leermeesters, rolmodellen – wat zij zelf essentieel vinden voor de opleiding van toekomstige vakgenoten en hoe zij bijdragen aan het verbeteren van de praktijkleeromgeving.

In deze sessie worden vier verschillende perspectieven belicht, maar de inhoud wordt gestructureerd aan de hand van één framework: het Kwaliteitskader van de RSV.

Na het verkennen van de diverse invalshoeken maken we samen de balans op: welke inzichten helpen ons om vanaf morgen aan de slag te gaan met het verbeteren van de praktijkleeromgeving binnen de eigen instelling?

Vanuit vier perspectieven (praktijkinstelling, opleidingsinstelling, toezichthouder, deelnemers) worden inzichten gedeeld over het verbeteren van de MANP-praktijkleeromgeving. Deze inzichten bieden direct-toepasbare waarde voor optimalisatie van de praktijkleeromgeving binnen de eigen instelling.

Deelnemers…

1. begrijpen welke factoren (kwaliteitsdomeinen) van belang zijn in het creëren van een beroepswaardige MANP-praktijkleeromgeving;
2. hebben handvatten gekregen om de praktijkleeromgeving in de eigen instelling te evalueren en verbeterpunten te identificeren;
3. zijn aangemoedigd om zelf actief aan de slag te gaan met het bevorderen van de kwaliteit van de praktijkleeromgeving binnen de eigen instelling, geïnspireerd door de gedeelde inzichten vanuit de vier verschillende perspectieven tijdens deze sessie.

Inleiding
Binnen Nederland zijn er in de afgelopen jaren veel samenwerkingsverbanden ontstaan tussen ziekenhuizen, met zelfstandige behandelcentra, tussen 1e en 2e lijn, tussen zorgverleners onderling. Mits het concurrentiebeding in het gevaar komt zal een bijdrage kunnen worden geleverd aan doelmatige inzet van zorg en nieuwe behandelmethoden (Samenwerken in de ziekenhuiszorg | ACM.nl). Voordelen worden mogelijk sneller bereikt op gebied van kwaliteit (waarde gedreven zorg), doelmatigheid (inkoop, personele inzet) en innovatie (AI, verdeling dure specialistische zorg) wat ten goede komt van de te leveren zorg.

Binnen Santeon werken (al vanaf 2010) 7 ziekenhuizen samen juist om precies de bovengenoemde redenen. (Ziekenhuizen – Santeon).

Binnen deze ziekenhuizen kijken professionals bij elkaar in de keuken. Dit wordt veelal geïnitieerd vanuit m.n. waarde gedreven verbeterprojecten, bv  binnen de reumatologie, nierschade, CVA zorg,  geriatrische zorg, etc. Ook is er een gezamenlijk verpleegkundig Stafbestuur, naast het medisch Stafbestuur.  De verpleegkundig specialisten en physician assistants hebben sinds een aantal jaren een netwerk opgericht, wat steeds meer vaste grond begint te krijgen.

Netwerk VSPA Santeon
In aanvang zijn er bijeenkomsten ter inventarisatie geweest, waarna het initiatief weer wat naar de achtergrond verdween, maar mede dankzij de V&VN VS leergang strategie en positionering (Leergang Strategie & Positionering | V&VN VS (venvnvs.nl)) werd de noodzakelijke samenwerking ook op VSPA niveau weer opgepakt. Er zijn in de 7 ziekenhuizen ruim 500 (524, peilmoment einde 2023) VS en PA werkzaam, op diverse werkvelden.

We komen als Santeon netwerk VSPA 4 x per jaar online bij elkaar, hebben een link naar de eigen vakgroep voor VSPA of het VSB. Daarnaast publiceert het netwerk  met regelmaat een nieuwsbrief welke binnen de ziekenhuizen wordt verspreid onder de diverse gremia. Ook organiseert bij toerbeurt jaarlijks 1 van de ziekenhuizen een scholing, een thema- en fysieke bijeenkomst voor VSPA van de Santeon huizen.

Bijdrage voor de praktijk
Binnen alle ziekenhuizen is de positie van de VS en PA onderwerp van gesprek, wat betreft functie-inhoud, functie-indeling, functiewaardering en het opzetten van relevante overlegstructuren. Binnen de samenwerking van het netwerk VSPA gaat het om het delen van ervaringen, gezamenlijk beslechten van barrières en bouwen aan zorg. We zijn bijzondere professionals verdeeld over veel verschillende werkvelden.

Wil je weten hoe je door samenwerking jouw unique sellingspoint kunt inzetten kom dan naar onze sessie.

De kracht van samenwerken (delen, leren en verbeteren) en de mogelijkheden (zorgverbetering, positionering en taakherschikking) vanuit het perspectief van het netwerk VSPA binnen de Santeon ziekenhuizen.

Na de sessie ben je op de hoogte van de kracht van samenwerken en de mogelijkheden, het perspectief wat daaruit voortkomt.

Samenwerking

1. als middel om de zorgprofessional beter neer te zetten als behandelaar binnen het totale zorgproces (verpleegkundig en medisch).
2. als middel voor kennisbevordering, profilering bij verbetertrajecten en participatie in wetenschappelijk onderzoek.
3. als middel voor kwaliteitsverbetering, continuïteit en optimaliseren van taakherschikking
4. x 7 (santeonzkh) is niet te missen.

Aan de hand van praktijkvoorbeelden in quiz-vorm leren herkennen van de verschijnselen van een beroerte. Vervolgens een overzicht over de huidige behandelopties bij een beroerte. Daarbij wordt ook specifiek gekeken naar de behandel mogelijkheden bij patiënten die een beroerte krijgen tijdens opname voor een andere reden in het ziekenhuis. Snelheid is hierbij cruciaal.

Deelnemers worden uitgenodigd te bedenken of er in hun instelling protocollen zijn over hoe te handelen bij “in-hospital strokes” of hoe ze zelf zouden handelen (of misschien gehandeld hebben) bij een patiënt met een beroerte.

Het tijdig herkennen van een patiënt met een acute beroerte in het ziekenhuis en daarop handelen kan het PERSPECTIEF voor de patiënt aanzienlijk verbeteren

De deelnemer

1. kan de verschijnselen van een acute beroerte herkennen
2. weet hoe vaak beroertes ontstaan tijdens opname in het ziekenhuis
3. kent de huidige behandelopties bij een acute beroerte
4. weet dat snel handelen cruciaal is (time is brain)

Verpleegkundig specialisten in verschillende werkvelden zoeken de samenwerking met betrokken collega’s. Denk hierbij aan verzorgenden, verpleegkundigen, huisartsen, specialisten ouderengeneeskunde, medisch specialisten enzovoort, enzovoort. Veel van deze collega’s hebben, vanuit hun eigen perspectief, een beeld van de functie verpleegkundig specialist.

Soms klopt dit perspectief met hoe jij wil werken als VS, soms overlapt het gedeeltelijk en soms komt dit perspectief niet overeen.

In deze workshop horen we van elkaar deze verschillende perspectieven en zoeken we succesverhalen! Hoe heb jij het perspectief van je collega geëxploreerd? Op welke manier heb jij daarbij aan kunnen sluiten? Wat voor resultaat heb je behaald? En op welke manier heeft dit succes bijgedragen aan de positionering van je eigen werk als VS of de verpleegkundige specialist in de breedste zin van het woord? Welke (persoonlijke, verpleegkundige en VS) kwaliteiten zijn nodig en ingezet om dit te bewerkstelligen?

Het idee is om tijdens deze workshop deze successen en mogelijkheden te verzamelen om deze vanaf morgen toe te kunnen passen in je eigen praktijk.

Positioneren functie VS met behulp van elkaars successen door aan te sluiten bij de perspectieven van de directe collega’s

Na deze workshop kan de VS

1. beschrijven hoe de positionering als regiebehandelaar gerealiseerd kan worden in de eigen praktijk
2. hoe het perspectief van collega’s hierbij een rol heeft gespeeld
3. Successen van andere VS’en toepassen in eigen beroepspraktijk.

De afgelopen jaren heeft diversiteit aanzienlijke aandacht gekregen in onze maatschappij, vooral door verschillende grote gebeurtenissen, zoals ‘Black Lives Matter’, gevallen van homohaat, de toeslagenaffaire en incidenten van discriminatie binnen politie en de gezondheidszorg. Deze gebeurtenissen hebben een impact gehad op onze samenleving, inclusief de gezondheidszorg. Er is in toenemende mate aandacht voor de verhalen van zorgprofessionals en patiënten over hun ervaringen met discriminatie in de gezondheidszorg. Het benadrukken van een vermeende dader en slachtoffer is vaak de eerste gedachte bij het aankaarten van deze kwesties, maar het leren en ontwikkelen vanuit deze verhalen krijgt niet altijd voldoende aandacht.

In deze context beoogt de voorgestelde workshop therapeuten te motiveren om openlijk te praten over deze complexe thema’s. De praktijk laat zien dat het moeilijk is om hierover te communiceren. Degenen die de ervaring hebben anders behandeld te worden, willen niet uitsluitend als slachtoffer gezien worden, terwijl degenen die onrecht opmerken terughoudend zijn om anderen als daders te bestempelen, waardoor de cyclus in stand blijft. Het doorbreken van deze cyclus vereist erkenning van feiten en gebeurtenissen.

Dit proces begint met het erkennen van onze eigen verhalen, die van collega’s of patiënten. Durven we onze ervaringen te delen wanneer we merken dat diversiteit niet wordt geaccepteerd? Durven we weerstand te bieden wanneer er wordt aangedrongen op het handhaven van de maatschappelijke norm? Durven we opmerkingen te maken die als ongepast kunnen worden ervaren? Durven we het gesprek aan te gaan wanneer een patiënt aangeeft dat onze aanpak onvoldoende rekening houdt met diversiteit? Durven we te praten over ervaringen met discriminatie? Durven we de confrontatie aan te gaan zonder ons persoonlijk aangevallen te voelen en in de verdediging te schieten?

Laten we tijdens de workshop de gelegenheid benutten om deze onderwerpen te bespreken en ons begrip ervan te vergroten.

Chemsex is de specifieke intentie om drugs te gebruiken om de seksuele ervaring te maximaliseren/ intensiveren. Het is een fenomeen die aan het licht is gekomen binnen de Mannen die Seks hebben met Mannen (MSM) doelgroep. Echter zien we steeds meer een verschuiving naar andere doelgroepen, zoals sekswerkers, swingers of transpersonen.

De chemsex-doelgroep identificeert zich niet altijd met de algemene verslavings- of GGZ doelgroep. De hulpverleners zijn nog onvoldoende thuis met dit fenomeen. Daarnaast is er sprake van multiproblematiek op somatisch, psychiatrisch, sociaal maatschappelijk gebied waardoor uiteenlopende hulpvragen kunnen ontstaan die een goede samenwerking tussen organisaties vereist. Er zijn tot op heden nog geen evidence based behandelrichtlijnen opgesteld.

Het doel van deze parallel sessie is om het perspectief te bieden voor zowel de doelgroep en hulpverleners die in aanmerking komen met hulpvragen op het gebied van chemsex.

We zullen mensen meenemen in het fenomeen chemsex. Ook zullen we handvaten geven hoe je je kan opstellen als hulpverlener. Welke beperkte evidence based en practice based (medische en psychologische) interventies je in kan zetten om passende zorg te bieden, ondanks dat het fenomeen je misschien nog relatief onbekend is. Daarnaast voorbeelden van hoe de expertise vergroot kan worden binnen je (GGZ of AGZ) instelling.

Leerdoelen sessie:

1. Inzicht krijgen in het fenomeen chemsex, de context en de achterliggende problematiek
2. Handvaten aanreiken m.b.t. (medische) zorgverlening voor mensen met chemsex-problematiek die zich aanmelden voor behandeling.
3. Hoe er meer expertise kan groeien binnen jouw zorginstelling als daar vraag naar is.
4. Samenwerking met andere instanties i.v.m. de multiproblematiek en zorgvragen of verschillende domeinen.

In de dagelijkse zorgpraktijk maken we gebruik van evidence based richtlijnen. Daarin staat beschreven wat voor een bepaalde patiëntengroep de beste zorg is. De praktijk is alleen weerbarstiger. Niet alle patiënten zijn gelijk en soms gebeurt het dat we in individuele gevallen zouden willen of moeten afwijken van de richtlijnaanbevelingen.

Onder welke voorwaarden mag dit? En in hoeverre valt dit onder de verantwoordelijkheid van de verpleegkundig specialist?  In deze sessie wordt meer achtergrond geboden bij dit onderwerp en gaan we uitgebreid in op het perspectief van de VS. We staan daarbij ook stil bij de huidige wet- en regelgeving met betrekking tot richtlijnen en taakherschikking. Uiteindelijk is het de bedoeling dat deelnemers door deze sessie praktische handvatten krijgen om in de eigen zorgpraktijk een goede afweging te maken.

Het bijgevoegde artikel uit ‘Dé verpleegkundig specialist’ (zie aanvullende informatie) wordt gebruikt om het het perspectief van de VS binnen het onderwerp ‘afwijken van richtlijnen’ te verkennen en te onderbouwen.

Informatie over het mogen (of moeten) afwijken van een richtlijn is vaak geschreven voor artsen. In deze sessie verkennen we het perspectief van de VS.

1. In eigen woorden uitleggen wat de juridische status van richtlijnen is
2. Beargumenteren wanneer een VS mag of moet afwijken van de geldende richtlijnen
3. Beargumenteren op welke manier de informatie uit de sessie in de eigen praktijk kan worden gebruikt

Voor veel mensen in de GGZ is het moeilijk om hun gevoelens onder woorden te brengen en in contact daarmee te komen. In plaats van te antwoorden vanuit het verstand helpt de methodiek van de KAART om op een systemische manier te schakelen naar, stil te staan bij en in gesprek te raken over het gevoel. Dus over waar het onderwerp van gesprek iemand van binnen raakt. Met de KAART erbij krijgt dat fysiek en tastbaar vorm door het reizen op de KAART i.c.m. materialen. Zo komt het verhaal in beeld.

 De KAART die Janet Schmidt samen met haar zus ontwikkeld heeft kun je zien als de landkaart van je binnenwereld, waarbij er 77 plekken met verschillende aanduidingen voor emoties op de landkaart staan. Door de KAART te combineren met materiaal als poppetjes, touwtjes en ander klein materiaal ontstaat er een nog rijker geheel en waardevol narratief van en voor de patiënt. Over waar hij/zij staat op de KAART ten opzichte van het te bespreken onderwerp en welke elementen (symbolen) of belangrijke anderen daarin een rol spelen. En zo ontstaat er vaak een héél ander perspectief voor diegene die het onderwerp inbrengt, waardoor de emotionele binnenwereld meer gaat stromen, er meer innerlijke verbinding ontstaat en er ook vaak meer verbinding ontstaat met belangrijke anderen in de buitenwereld. Dat kan direct of indirect plaatsvinden en tot een verrijkend perspectief leiden.

Leerdoelen:

1. Kennis maken met het exploreren van gevoelens via de KAART waardoor ander perspectief ontstaat
2. Kennis maken met systemisch werken
3. Kennis maken met werken met fysieke materialen die ons en onze emoties vertegenwoordigen

Achtergrond: Er is een verzoek om betere zorg te leveren aan personen die lijden aan een ernstige en aanhoudende eetstoornis (SE-AN). De huidige behandeling van eetstoornissen heeft minimale effecten op hardnekkige problemen met betrekking tot gewicht, voeding en lichaamsvorm. Dit leidt tot moedeloosheid en therapieuitval.

Doel: Onderzoek heeft  geleid tot een beter begript en daardoor betere ondersteuning  aan SE-AN-patiënten (Schut et al, 2021). Flexibele Assertive Community Treatment (F-ACT)-werkers zijn de specialisten in het aanbieden van behandeling aan mensen met een ernstige psychiatrische aandoening (EPA). Ook SE-AN-patiënten kunnen profiteren van deze zorg  Echter, de meeste F-ACT-medewerkers zijn niet  opgeleid om SE-AN-patiënten te begeleiden, deze patiënten meestal worden dan ook vaak uitgesloten van F-ACT-zorg, vanwege hun aanzienlijke ondergewicht en complexiteit. Door ervaringen en behoeften van zowel de F-ACTzorgverleners als SE-AN-patiënten te verzamelen, is nieuwe kennis verzameld over de manier waarop F-ACT-teams kunnen bijdragen aan de verbetering van de kwaliteit van leven bij SE-AN-patiënten.

De resultaten zijn belangwekkend: Vanuit het perspectief van professionele respondenten: 1.) Er is erkenning van de kenniskloof met betrekking tot eetstoornissen en specifiek; SE-AN. 2.) De overheersende aannames over de doelgroep hebben geen invloed op de zorgverlening. 3.) Moeilijkheden worden ervaren in de samenwerking tussen de verschillende professionals onderling op het gebied van eetstoornissen. 4.) hulpverleners ervaren een gebrek aan autonomie in het gezondheidszorgbeleid. het perspectief van patiëntenrespondenten: 1.) De geboden F-ACT-zorg is adequaat. 2.) Samenwerking met andere zorgverleners wordt als een meerwaarde ervaren. 3.) Er bestaat ambivalentie met betrekking tot herstel dat specifiek gericht is op de AN-componenten.

Conclusie: Zowel voor het specialisme F-ACT als voor eetstoornissen lijkt samenwerking tussen beide specialismen de oplossing om betere zorg te creëren.

Het geboden perspectief:  Een patiëntgericht model (resourcegroepmodel) zou heel nuttig kunnen zijn. Dit model bevordert sterk de samenwerking en samenwerking tussen zorgverleners en belangrijke mensen rondom de patiënt. Er wordt een verbetering van de kwaliteit van leven verwacht, we  verwachten een verbetering van sociale contacten van de patient, maar minder uitval en zorg die naar verwachting ook gefinancierd kan worden met huidige middelen.

Hoewel we in onderzoek naar de mening van de F-ACT hulpverleners en die van de langdurige eetstoornis patiënten  tot positieve resultaten zijn gekomen, is er nog altijd koudwatervrees. In deze workshop willen we voordelen en vooroordelen over de patiëntendoelgroep en het resourcemodel onder de aandacht brengen middels interactie.

Daarnaast dient deze workshop tot het vergroten van kennis over- en rondom de zorg van eetstoornissen.

Referentie:

Schut L, Wright KM, Duckworth JE (2021) Exploring quality of life in women with severe and enduring anorexia nervosa. Mental Health Practice. doi: 10.7748/mhp.2021.e1587

Na het volgen van deze workshop ben je op de hoogte van:

1. langdurige eetstoornissen;
2. resourcegroepenmodel;
3. is je inzicht vergroot over de eigen vooroordelen

Vastlopende situaties van probleemgedrag in de ouderenzorg, je kent ze vast wel: alle betrokkenen werken hard aan een oplossing, je probeert van alles, maar je komt geen stap verder. Regelmatig leidt het tot uitspraken zoals “het komt door het trauma”, “er is onderliggende somatische problematiek”, “het team zit niet op een lijn”, “we hebben te maken met veel ZZP’ers en verloop van artsen, psychologen en teamleden”.

Het schiet niet op: iedereen denkt er het zijne van!

In CCE-consultaties kijken we samen met zorgverleners en naasten breed, meervoudig en specifiek naar de situatie en het probleemgedrag. Daarbij betrekken we alle factoren die mogelijk van invloed zijn op het probleemgedrag in de integrale analyse. Want als je iets wilt begrijpen van het probleemgedrag, het wilt verklaren of verminderen/oplossen – dan moet je erachter komen wat er allemaal mee speelt. En in hoe wij kijken en meedenken, gaan we ervan uit dat probleemgedrag het gevolg is van een negatieve interactie tussen een persoon en zijn of haar omgeving: de context. De omgeving (sociaal, fysiek en organisatorisch) beïnvloedt dus het gedrag van de cliënt en andersom. Daardoor ontstaan bepaalde patronen in de organisatie die zich steeds herhalen. Het lijkt dan ‘vast te zitten’.

Daar waar zorgverleners dreigen vast te lopen en de kwaliteit van bestaan van de cliënt ernstig onder druk staat, zoeken we samen naar nieuw perspectief.

Maar hoe kom je nu tot nieuw perspectief als er zo veel verschillende feiten, belevingen, betekenissen, belangen, normen en waarden meespelen, niet alleen die van de persoon in kwestie maar ook van eenieder die betrokken is.

Tijdens de workshop gaan we aan de hand van een casus aan de slag met het breed, meervoudig en specifiek kijken naar probleemgedrag: hoe kom je interdisciplinair tot een integraal beeld en krijg je zicht op elkaars perspectieven. Die van de cliënt, naasten en zorgverleners.

Leerdoelen:

1. De deelnemers maken kennis met de visie en werkwijze van CCE en het format Breed Meervoudig en Specifiek kijken.
2. De deelnemers zijn zich bewust van een breder scala van factoren die van invloed kunnen zijn op probleemgedrag, de verschillende perspectieven die meespelen.
3. De deelnemers krijgen handvatten om samen te zoeken naar een nieuw perspectief voor de cliënt en de betrokkenen in vastgelopen situaties.

Mijn reis van Verpleegkundig Specialist naar Zorgmanager en Trainee in de Raad van Toezicht begon met een droom om een meer impact te hebben op de zorg. Met volharding, lef en leiderschap heb ik mijn ambities nagestreefd en mijn vaardigheden ontwikkeld.

Als Verpleegkundig Specialist heb ik geleerd om te excelleren in direct patiëntenzorg, maar mijn passie om impact te maken dreef me verder. De stap naar zorgmanagement gaf me de kans om strategische beslissingen te nemen en teams te inspireren om hun beste werk te leveren. Positioneren van verpleegkundigen en het aanjagen van zeggenschap vind ik daarbij erg belangrijk.

Mijn avontuur stopte daar niet. Als Trainee in de Raad van Toezicht omarmde ik een nieuw perspectief op leiderschap. Door transparantie, lef en leiderschap heb ik geleerd hoe ik de organisatie op hoog niveau kan sturen en tegelijkertijd mijn eigen visie kan behouden.

Deze abstract illustreert de kracht van het najagen van dromen, het volharden in uitdagingen en het omarmen van lef en leiderschap. Mijn reis toont aan dat effectief zorgleiderschap veelzijdig is en vraagt om flexibiliteit, vastberadenheid en de bereidheid om te groeien. Daar waar juist de verpleegkundig specialist een nieuw perspectief kan bieden.

Dit verhaal is een uitnodiging om te reflecteren op onze eigen ambities en te erkennen dat met moed en vastberadenheid alles mogelijk is. Maar ook een uitnodiging tot samenwerken, immers een goed netwerk vergroot je kansen.

Verpleegkundig Specialist, de wereld ligt aan je voeten!

Leerdoelen:

1. De VS heeft inzicht in welke andere mogelijkheden ons vak biedt naar directe patiëntenzorg.
2. De VS reflecteert op haar eigen ambities en competenties.
3. De VS kan een plan maken om haar doelen op gebied van leiderschap concreet vorm te geven.
4. De VS is geïnspireerd om het t-shaped model maximaal te benutten.

Evaluaties van de overheid tonen aan dat het succes van verpleegkundig specialisten voor een groot deel samenhangt met het begrip taakherschikking.

Een citaat: uit de beschikbare onderzoeken blijkt dat verpleegkundig specialisten en PA de afgelopen jaren meer taken van artsen zijn gaan overnemen.

Dit gebeurt in vrijwel alle zorgsectoren en het gaat veelal om patiëntgebonden taken.

In deze parallelsessie willen we dieper ingaan op de kansen en risico’s die taakherschikking met zich meebrengen.

We zien enerzijds cariéreperspectief voor verpleegkundigen die als beroepsgroep haar skills kan uitbreiden.

Anderzijds wordt de verpleegkundig specialist steeds vaker “ingelijfd” in de medische discipline wordt de afstand tot de verpleegkundige beroepsgroep en een verpleegkundige visie op zorg mogelijk vergroot.

In deze parallelsessie gaan we op zoek naar het beste van twee werelden.

Met een AGZ en GGZ casus laten we zien hoe een verpleegkundige visie op zorg leidend is in de behandeling waarbij medische skills onderdeel zijn van een verpleegkundige behandeling.

Hierna laten we zien dat juist een verpleegkundige visie op zorg past in het IZA, waarbij de VS een sterker (arbeidsmarkt)perspectief  heeft als zij  haar werk vanuit een verpleegkundig domein invult.

Deze parallelsessie wordt gegeven door twee opleiders/ VS

Sinds 2020 is de wet BOPZ over gegaan in de wet zorg en dwang (WZD en de  wet verplichte geestelijke gezondheidszorg (WVGGZ).

In die wet zijn verschillende rollen opgenomen. Zo ook die van WZD functionaris. In de wet is vastgelegd wie deze rol kan vervullen, ter zake kundige artsen, gezondheidszorgpsychologen en orthopedagogen generalist. De verpleegkundig specialist is dus niet aangewezen om de tol van wzd functionaris te vervullen. In opdracht van de werkgroep Radicale Vernieuwing Zorg startte in oktober 2020 een pilot bij vier verpleeghuizen naar de inzet van de VS als Wzd-functionaris onder mandaat van een ter zake kundig arts, gezondheidszorgpscholoog of orthopedagoog generalist. In julie 2021 verscheen een evaluatieonderzoek van de pilot van de HAN university of Applied Sciences Er is daarna nog een tweede onderzoek geweest, om meer vanuit een extern kader naa de ervaringen te kijken. Dat heeft geleid tot 17 competenties die kenmerkend zijn voor een deskundige Wzd-functionaris. Regiebehandelaren en zorgverantwoordelijken hebben deze competenties bij de VS als Wzd-functionaris ervaren als aanwezig tot zeer ruim aanwezig. Daarnaast hebben focusgroepdeelnemers een lijst opgesteld met 21 competenties die samen kenmerkend zijn voor een deskundige Wzd functionaris die op organisatieniveau het Wzd-beleid ondersteunt.

Beide onderzoeken bieden duidelijk perspectief voor de verpleegkundig specialist om deze rol uit te oefenen. En we zijn dan ook in gesprek met VWS om deze rol ook vastgelegd te krijgen in de wet.

In onze sessie willen we collega’s kennis laten maken met de rol van Wzd functionaris in de VVT sector, intra en extramuraal. Hoe de weg er naartoe is verlopen, de uitkomsten van het onderzoek en ervaringen vanuit de praktijk.

Leerdoelen:

1. deelnemer heeft kennis van de wet zorg en dwang en de rol van de wzd functionaris
2. deelnemer weet aan welke competenties een VS als Wzd-functionaris moet voldoen
3. deelnemer heeft inzicht hoe deze competenties in de praktijk worden vormgegeven

Niets is zo moeilijk als de klachten van een kind, en zeker diegene die zich zelf nog niet kunnen uiten, in het juiste perspectief te plaatsen. Is dit een simpele verkoudheid of zijn er alarmsymptomen en moet het kind ingestuurd worden?

Deze workshop draait om klinisch redeneren bij kinderen met of zonder onderliggend lijden. Gedurende de workshop zullen er casussen besproken worden met ongeveer identieke klachten, maar waarbij totaal verschillende diagnoses passen en behandeling verreist is.

Tevens zal er gedurende de workshop gesproken worden over: hoe een acuut ziek kind te herkennen, hoe deze snel via de ABCD methode beoordeeld kan worden en via de SBAR overlegd en overgedragen kan worden.

Kortom, op welke manier kan je klachten in combinatie met je lichamelijk onderzoek, middels klinisch redeneren in het juiste perspectief plaatsen.

Het betreft een interactieve workshop waarbij de verpleegkundig specialist zelf wordt uitgedaagd om mee te denken. De workshop is geschikt voor VS in de huisartsenpraktijk, op poliklinieken, kinderafdelingen en andere werkvelden met kinderen.

Leerdoelen:

1. De VS kan d.m.v. klinisch redeneren een inschatting maken van het acuut zieke kind  met verschillende symptomen (respiratoir, circulatoir, infectiologisch)
2. De VS kan d.m.v. klinisch redeneren en bespreking van het lichamelijk onderzoek een inschatting maken in hoeverre er sprake is van een vitaal bedreigd kind en een onderscheid maken welk vitaal orgaansysteem de oorzaak is van de bedreiging.
3. De VS kan door middel van klinisch redeneren prioriteiten stellen in behandeling van een acuut ziek kind
4. De VS kan op basis van klinisch redeneren en lichamelijk onderzoek bepalen wanneer behandeling starten en wanneer het acuut zieke kind ingestuurd moet worden.
5. De VS leert een acuut ziek kind te beoordelen via de ABCD methode en in acute situaties een overdracht via de SBAR te verzorgen.

Introductie

Seksueel grensoverschrijdend gedrag komt in de zorg veel voor, zowel tussen zorgverleners als tussen zorgverlener en patiënt. Dat er ook zorgverleners zijn die seksueel de grenzen over gaan van patiënten, zien we onder meer aan het toenemend aantal meldingen bij de inspectie en de aandacht in de media. In zowel de meldingen als de tuchtklachten komen ook verpleegkundigen voorbij. Het varieert van onbedoelde grensoverschrijdingen, seksueel getinte opmerkingen tot aan verliefdheden die leiden tot grensoverschrijdingen.

We zijn vaak geneigd om te denken dat het niet gebeurt in onze nabije omgeving. Onderzoek toont aan dat er een onderrapportage is en dat patiënten het vaak voor zichzelf houden. De impact op patiënten, de betrokken teams en de zorgverlener is vaak groot. Ondertussen staat de preventie hiervan in de zorg echt nog in de kinderschoenen. Er kan meer en de verpleegkundig specialist kan een cruciale rol spelen in de benodigde verandering. Wij willen met deze sessies graag het gesprek stimuleren en handelingsperspectief bieden.

Het probleem bekijken we vanuit de verschillende perspectieven:

1. Waarom zwijgen de patiënten, de collega’s en de patiënten?
2. Wat veroorzaakt het taboe en hoe kunnen we dit doorbreken?

Perspectief bieden voor het handelen in de praktijk:

Zorgverleners wordt nu vooral verteld waar de grenzen liggen in de zorgrelatie. Om het te voorkomen is meer nodig dan roepen dat het niet mag en reactief beleid. De huidige praktijk is ook dat we geneigd zijn te reageren als het al gebeurd is. Het accent in de reactieve aanpak ligt op de individuele zorgverlener. Terwijl de betreffende collega ook vaak onderdeel van een team is. Het risico van iemand zo wegzetten is dat je zo’n zorgverlener ziet als ‘niet een van ons’. Het is zo het probleem van het individu. In deze sessie bespreken we dat het juist een gezamenlijke verantwoordelijkheid is.

Wij willen in gesprek over een gezamenlijke aanpak met een cruciale rol voor de zorgverlener, als professional en potentiële omstander. Zorgverleners en zorgorganisaties ervaren schroom om aan de slag te gaan met preventie en aanpak hiervan. Wij geloven erin dat we als zorgsector veel meer kunnen en dat verpleegkundig-specialisten hierin een rol kunnen vervullen.

Onze missie is om samen de aanpak te verbeteren. Dat betekent een paradigma shift waarin we afstappen van naming and shaming van deze zorgverleners. In plaats daarvan gaan we bij onszelf te rade: hoe zit dit bij mij? Wat is mijn verantwoordelijkheid als omstander? Als regiebehandelaar?

Opzet:

Deel 1: vergroten en bevorderen bewustwording. In 15 minuten nemen we deelnemers mee in de relevante inzichten uit wetenschap en praktijk

Deel 2: door middel van een interactieve sessie, casuïstiek en groepsdiscussies streven we het goede gesprek

Deel 3: wrap-up: wat neem je mee naar de praktijk

Bewustwording: Inzicht in de omvang van het probleem en de verschillende vormen van seksueel grensoverschrijdend gedrag binnen de zorg en de impact ervan op alle betrokkenen.

1. Inzicht in de verantwoordelijkheid en de rol van de zorgverlener
2. Teamgerichte Benadering: Benadrukken van het belang van een collectieve verantwoordelijkheid binnen zorgteams en organisaties, en het voorkomen van het ‘naming and shaming’ van individuele zorgverleners.
3. Preventie en Aanpak: Aanreiken van concrete strategieën en handvatten voor het voorkomen en effectief aanpakken van seksueel grensoverschrijdend gedrag, zowel op individueel als organisatorisch niveau.
4. Professionele vaardigheid: Kunnen bepalen hoe je als verpleegkundig specialist GGZ je leiderschap inzet om (beginnend) grensoverschrijdend gedrag tijdig te onderkennen, te stoppen en bespreekbaar te maken.

Inleiding:
Het is de wens van de beroepsvereniging om beroepsvisitaties te implementeren met als doel van elkaar te leren. Daarmee kunnen we ons beroep op basis van gelijkwaardigheid verder ontwikkelen, als individu en/of als beroepsgroep binnen een instelling.

Methode:
Onder leiding van bureau Qualicura is door een aantal verpleegkundig specialisten gewerkt aan een training voor visiteurs, aan vragenlijsten gebaseerd op de T-shape voor deelnemers en aan een werkwijze voor visiteren.

Resultaten:
Ten tijde van schrijven van dit abstract is de eerste (pilot) visitatie geweest. Als het congres is, zijn er drie pilotvisitaties afgerond en is er een evaluatie van de pilot geweest die we hopen te kunnen delen.

Tijdens de eerste pilot reflecteerden deelnemers op hun beroepsuitoefening. Ook werden naaste collega’s van verpleegkundig specialisten gevraagd te reflecteren op het samenwerken met de verpleegkundig specialisten. Na afloop en binnen een nog te stellen termijn ontvangt de gevisiteerde instelling het visitatierapport. De aanbevelingen en adviezen die daarin beschreven staan, kunnen als handvat gebruikt worden voor de verdere ontwikkeling van het beroep.

Conclusie:
Beroepsvisitatie lijkt een krachtig instrument en is daarnaast een leuk en leerzaam traject. Tijdens het jaarcongres delen we graag onze ervaringen met de deelnemers van het jaarcongres.

Leerdoelen:
Kennis hebben van en leren wat beroepsvisitatie voor en door verpleegkundig specialisten inhoudt

Sinds 2 jaar zijn de Verpleegkundig Specialisten (VS) bij St. Elisabeth Roosendaal regiebehandelaar. De Specialist Ouderengeneeskunde (SO) is beschikbaar op consultbasis (telefonisch). Door deze positionering van de VS binnen het verpleeghuis wordt de verpleegkundige en medische zorg geïntegreerd. De huidige werkwijze biedt perspectief om de kwaliteit en beschikbaarheid van zorg en welzijn voor nu én in de toekomst te kunnen leveren, zeker gezien de schaarste en tekorten aan SO’s.

Binnen onze sessie willen we ingaan op welke wijze dit is ontstaan, hoe hieraan vorm is gegeven, welke randvoorwaarden zijn gesteld en hoe we kijken naar de toekomst. Verder willen we ingaan op de juridische kaders met betrekking tot de (eind)verantwoording.

In onze presentatie delen we de ervaringen van sleutelfiguren en worden interactief casussen besproken.

1. De deelnemer wordt geïnformeerd over de mogelijkheden die er zijn binnen de taakherschikking van de SO naar de VS.
2. De deelnemer neemt kennis van de randvoorwaarden (o.a. juridische kaders) die nodig zijn voor een regievoerend VS.
3. De deelnemer krijgt praktische inzicht over taakherschikking d.m.v. casussen.

Binnen het CVA-netwerk staat passende zorg centraal. We nemen met alle zorgprofessionals de verantwoordelijkheid om de best mogelijke zorg te bieden die waarde toevoegt aan de patiënt en daar waar mogelijk kosten te verminderen. De patiënt en diens omgeving zijn hierbij altijd het uitgangspunt. Samen beslissen is belangrijk.

We zorgen dat de zorg rondom de CVA-patiënt zo goed mogelijk georganiseerd is. We werken op een efficiënte manier samen, zijn goed op de hoogte van ieders rol en stimuleren de eigen regie van de patiënt. We zorgen voor juiste zorg op het juiste moment en bieden zorg daar waar het kan in de buurt van de patiënt en in het ziekenhuis als het moet. Zorg die niet zinnig is wordt verlaten en daarnaast doen we aan zorgevaluatie. We stimuleren gezond gedrag in het CVA-netwerk waarbij we uitgaan van wat de patiënt zelf wil gebaseerd op hun veerkracht en op wat hun leven betekenisvol maakt.

Vanuit deze visie zijn er verschillende verbeterprojecten opgestart om de kwaliteit van de zorg te verbeteren o.a. de CVA ecoach en hersenrevalidatie

Door middel van de CVA ecoach worden CVA-patienten

ondersteund die rechtstreeks vanuit het ziekenhuis naar huis ontslagen worden en thuis te maken krijgen met de gevolgen van het CVA en aan de slag gaan met gezonde gewoontes in hun leefstijl en gebruik maken van preventieve medicatie. De eCoach voorziet in educatie, monitoring en zelfmanagement. Met als doel dat de patiënt meer grip krijgt op de gevolgen van het CVA, de zorg meer wordt gepersonaliseerd en een gezonde leefstijl duurzamer wordt volgehouden.

Daarnaast is er een hersenrevalidatieprogramma ontwikkeld

waarbij na twee weken na ontslag uit het ziekenhuis patiënten kunnen starten met trainen bij gespecialiseerde fysiotherapeuten in de eerste lijn. Daarnaast worden er workshops aangeboden door CVA-nazorgverpleegkundigen van de thuiszorgorganisaties. Zij geven informatie over een gezonde leefwijze, medicatiegebruik, werkhervatting en hoe om te gaan met onzichtbare restverschijnselen na een CVA.’

Leerdoelen:

1. Wat is passende zorg binnen het CVA-netwerk
2. Hoe kan eHealth bijdragen aan passende zorg
3. Hoe kan hersenrevalidatie  in een 1ste lijns netwerkwerk bijdragen  aan positieve resulaten op gezondheidsbeleving en sociale participatie.

Sinds de komst van nieuwe behandelingen binnen de oncologie wordt het perspectief om te overleven steeds groter. Immuuntherapie is een mooi voorbeeld van een succesvolle behandeling bij steeds meer typen kanker. In deze sessie laten we zien wat de introductie van immuuntherapie voor een groot deel van de melanoompatiënten betekent. Waar men 15 jaar geleden een sombere prognose geschetst kreeg bij de diagnose ‘gemetastaseerd melanoom’ kunnen we nu een perspectief bieden op mogelijk langdurige overleving.

Echter kent deze behandelmogelijkheid ook bijwerkingen, zowel tijdelijk als permanent, op korte termijn, maar kan ook ontstaan maanden na de therapie. Hoe anticiperen we daarop in onze dagelijkse praktijk? Hoe onderscheiden we immunotoxiciteit van andere klachten?  Wat is de impact op het leven van de patient die behandeld is met immuuntherapie?

In deze sessie zullen we op een interactieve manier met elkaar klinisch redeneren aan de hand van diverse casuïstiek met handvaten voor de dagelijkse praktijk van de VS in verschillende werkvelden.

Na deelname aan deze sessie heeft de deelnemer:

1.  kennis van de werking van checkpoint remmers
2.  kennis over het (tijdig) herkennen van de bijwerkingen van immuuntherapie
3.  kennis over het management van bijwerkingen van immuuntherapie

Psychische revalidatie biedt perspectief op herstel voor veteranen met aanhoudende PTSS

Inhoud
Het V&VN VS jaarcongres met het onderwerp perspectief biedt de kans om te illustreren waarom de VS-GGZ als generalistische en specialistische zorgverlener een belangrijke schakel is in de herstelondersteuning van veteranen met aanhoudende PTSS-klachten.

In de sessie wordt aan de hand van een casus duidelijk gemaakt hoe de focus op (gezond) functioneren ipv ziekte een nieuw perspectief biedt voor Nederlandse veteranen met aanhoudende PTSS-klachten. De spreker maakt in de sessie een koppeling tussen onderzoeksresultaten en de klinische praktijk.

De deelnemer doet kennis op over:

1. Specifieke clientkenmerken en context van de klachten
2. Beïnvloedende factoren op het herstelproces van deze doelgroep
3. Interventies die herstel bevorderen en voorwaarden nodig om deze te implementeren?
4. Hoe de VS-GGZ invulling kan geven aan de rol van regievoerend behandelaar bij een herstelbevorderend behandeltraject voor deze doelgroep